Hoe gaan de leden van BV Nederland om met een nieuwe start? Guus Lohlefink, business consultant/product manager BPM bij Atos Origin, is net verhuisd en merkt dat er economische verschillen zijn tussen Noord-Nederland en Almere.
Een vraag met een perfecte timing. Vorige maand ben ik namelijk na dertig jaar weggetrokken uit Noord-Nederland. Inmiddels woon ik alweer een paar weken in Almere en dat bevalt me uitstekend. Om het nu meteen "een nieuwe start" te noemen is wellicht wat overdreven. We leven tegenwoordig immers in een "global village" en ik reisde half Nederland al door.
De mensen zijn hier in de omgang niet echt anders en daar komt nog bij dat er in Almere behalve Amsterdammers veel ex-Groningers wonen, terwijl er in Veendam (waar ik de laatste drie jaar woonde) naast een Turkse gemeenschap een fors contingent Rotterdammers, Hagenezen of Delftenaren kan worden aangetroffen (ik ga daarbij op de taal-accenten af).
Waarom is het dan toch een nieuwe start? Vooral de economische kant is nu anders. Toen ik op mijn twintigste van Zwolle naar Groningen ging, om daar opnieuw te gaan studeren na een valse start in Amsterdam, besefte ik nog niet dat de economie situatie in het Noorden afwijkt van de rest van het land. Al ontbraken de leuke bijbaantjes wel ineens. Voor de duidelijkheid: lopende bandwerk vind ik niet leuk.
Arrogante houding
In de loop van de decennia heb ik de Noordelingen als vriendelijke, betrouwbare en hardwerkende mensen leren kennen. Toch was en bleef er één negatief punt: Groningen, maar ook Drenthe en Friesland, kennen nauwelijks écht grote bedrijven en de paar vestigingen die er zaten zijn in de loop van de tijd alsnog verdwenen. Wat overblijft is een hecht netwerk van vooral MKB en gewoon Grootbedrijf en verder overheid, veel overheid… Kortom, een conservatief, gesloten ecosysteem, dat niet erg dynamisch is en zwemt in een overmaat van talent en arbeidskrachten.
Dat leidt tot een (misschien onbedoeld) arrogante houding bij werkgevers en opdrachtgevers. Uitbundigheid, gedrevenheid, excentriek gedrag of modernisme worden niet erg op prijs gesteld, ook niet in cultureel opzicht. Mensen die een te groot ego hebben of op een te conceptueel niveau bezig zijn, kunnen maar beter vertrekken. Of heel veel gaan reizen! Veendam mag dan een internationaal logistiek centrum zijn, ook veel mensen die géén beroepschauffeur zijn rijden er meer dan 50.000 km per jaar (waaronder tot voor kort ikzelf).
Doorslaggevend
Vakmensen, bv. in het onderwijs, waar men in de rest van het land om schreeuwt, worden in het Noorden afgewezen omdat ze maar één Masters degree hebben en nog maar tien jaar werkervaring. Dat is niet genoeg voor een vaste aanstelling, dus dan maar jaarcontracten met onderbrekingen. En opdrachten worden uitgezet, teruggetrokken, aangepast, in de wetenschap dat het een "buyers market" zal blijven. Veel mensen willen namelijk hun geboortegrond niet verlaten.
Ben ik de enige die dit zo ziet? Zeker niet! In het Noorden wordt het probleem onderschreven, maar niet als doorslaggevend argument voor vertrek gezien. Ex-Groningers die ik in Almere spreek hebben natuurlijk een andere afweging gemaakt. Kortom, tóch een nieuwe start al lijkt er niet zoveel veranderd.
