Frank Appel, ceo van DHL, denkt niet dat de crisis dieper wordt: "Europa reageerde goed op de euro-ellende."
Vorige week knipte Frank Appel samen met een podium vol hoogwaardigheidsbekleders het spreekwoordelijke lintje door, van een nieuwe hub voor zijn DHL. Een nieuwe megaoverslagplaats voor pakjes die hem 175 miljoen dollar kostte. De hub is een nieuwe ‘enabler’ voor de economie in Shanghai, een mijlpaal voor de luchthaven die de grootste van de wereld wil worden. Shanghai is het misschien nog niet, maar heeft zeker wel de ambitie. De stad, met 22 miljoen inwoners, wil het epicentrum van de wereldeconomie zijn.
Frank Appel is een groot in de wereld, maar een onbekende in Nederland. Hij is ceo van Deutsche Post DHL, dus een postbezorger annex dozenschuiver. Met de overname van TNT Express door UPS heeft hij nog maar ‘anderhalve’ concurrent over. Hij staat aan het hoofd van ‘het meest internationale bedrijf ter wereld’. DHL is actief in 220 landen. Het geeft hem een vrij uniek perspectief op de wereld. Vijf vragen aan de ultieme corporate globetrotter.
1) Europa is in crisis. Vooral Zuid Europese landen moeten privatiseren en de postbedrijven komen op de markt. Een gouden en niet te missen kans?
“Nee, zeker niet. Er zijn een aantal redenen waarom we dat niet gaan doen. Ten eerste krimpen de Europese postmarkten. In ieder geval de brieven. Met dank aan de opkomst van internet groeit het pakjes deel hard. Maar de fundamentals van die markten zijn slecht; een vergrijzende bevolking en een krimpende markt. Maar dan komen we bij het tweede probleem. De prijs die de overheden, maar ook het publiek, verwachten voor hun ‘tante pos’, zijn volstrekt onrealistisch. Die cash value kan heel goed nul zijn. Maar geen van die partijen is eraan toe om dat te erkennen. Laat ik het zo zeggen. Het is een uitdaging voor ze om die prijs te krijgen, of het nu via een IPO is of een verkoop.”
2) Krimpend, vergrijzend, geen cash value. En daarbovenop een eurocrisis, is Europa afgeschreven?
“Nee zeker niet. We hebben net een meerjarige investering van 750 miljoen in Duitsland afgerond. Een upgrade die nodig was om de groeiende pakketenmarkt – we vervoeren in Duitsland dagelijks tussen de drie en de vier miljoen pakketten – goed te kunnen blijven bedienen. Wat niet weg neemt dat het merendeel van de 1,8 miljard euro die we dit jaar investeren hier in Azië is. En dan vooral China. En met Europa komt het wel goed. Daar ben ik van overtuigd.”
“In tegenstelling tot wat bijna iedereen denkt vind ik dat de Europese overheden goed hebben gereageerd op de eurocrisis. Ze hebben goede maatregelen genomen om de euro te stabiliseren. Tot heel recent was het ondenkbaar dat de Spaanse banken gered hadden kunnen worden met 65 miljard, zonder dat de euro in elkaar zou storten. Staten moeten hun schulden reduceren – je kunt niet het geld van de generaties na je blijven gebruiken – maar de richting van de maatregelen is goed. Die bezuinigingen doen pijn, maar als die overheidsbudgetten in de pas gaan lopen is er perspectief, is er geen reden waarom de economie niet opnieuw gaat groeien.”
“Daarnaast denk ik dat veel snel zal herstellen. Pessimisten zijn er al genoeg. Maar er is ook een andere reden voor mijn optimisme. Veel van de ceo’s die ik spreek zeggen dat het bij hen wel goed gaat, maar dat het vooral het algemeen sentiment is dat tegenwerkt. En dat komt toch voort uit de dingen die jullie schrijven. De media focussen op het donkere, op het slechte nieuws.” (Waarvan akte).
3) U investeert dit jaar 1,8 miljard euro. In een onstabiele wereld vol corrupte overheden, hoe beschermt u dergelijke investeringen?
Deutsche Post DHL
Versmaadde onze TNT. Blijkbaar was het marktaandeel van onze trots, zo’n zeven procent, onvoldoende aanlokkelijk. Of onnodig, want DPDHL heeft al een wereldmarktaandeel van zo’n 32 procent in de Express business. Na de overname van TNT komt de enige echte concurrent UPS op een marktaandeel van zo’n 29 procent.
DPDHL is
* actief in meer dan 220 landen
* heeft 470.000 mensen in dienst
* 53 miljard euro omzet (2011)
De Shanghai hub:
* Investering 175 miljoen
* Capaciteit: 20.000 pakjes per uur
* + 20.000 brieven per uur
* Gebruikt daarvoor zes kilometer (!) lopende band
“Het belangrijkste is dat we een dienst verlenen die elk land, elke overheid nodig heeft. Onze business, vooral de express met een vrijwel wereldwijde dekking vergt enorme investeringen. De entry barriers zijn heel hoog. We kunnen dus ook niet zomaar vervangen worden. Dat is onze belangrijkste bescherming. Maar we zijn ook een enabler voor verdere economische groei van een regio. Het is niet zo dat we de vraag kunnen creëren, maar het is zeker zo dat we de ontwikkelingen verder kunnen helpen.”
4) DHL heeft een deel van zijn strategische investeringen afgestemd op de ontwikkelingsstrategie van de Chinese overheid. U volgt hen van de oostkust naar het westelijker binnenland. Is dat niet eng?
De Chinese overheid toont zich al jaren een betrouwbare partner. We zijn hier al sinds 1986 actief. Dat de overheid een masterplan heeft voor de ontwikkeling van het land, maakt het voor ons makkelijker te investeren. We weten goed waar ze naar toe willen. Dat vergemakkelijkt de beslissing om hier te investeren aanzienlijk. Europa kan daarvan leren. Waar is het masterplan van Europa?”
5) De oostkust van China staat vol met steden die gedoemd zijn om uit te groeien tot de megacities van de wereld. Maar zonder een andere logistieke infrastructuur kan dat niet. De steden zouden stikken in het eigen verkeer. Wat doet DHL in de toekomst?
“De ontwikkeling van de megaciti es is slechts een van de scenario’s waar we rekening mee houden. Dat vraagt nieuwe logistieke modellen, nieuwe vervoersoplossingen. Zoveel mensen zo dicht op elkaar, dat kan niet zoals we het nu organiseren. Nu al zijn er onbeheersbare verkeersinfarcten. Eén mogelijkheid is een doorontwikkeling van een concept dat we nu al in Londen voor een ziekenhuis i n de praktijk brengen. Daar leveren alle verschillende leveranciers hun spullen af en wij gaan optimaal geladen wagens naar het hospitaal. Dat scheelt enorm veel verkeer en vraagt ook veel minder ruimte waar die het meest schaars is. Midden in de stad. Het is een van de ontwikkelingen die we bespreken met verschillende steden. Ik noem geen namen, maar het zijn allemaal Aziatische steden. Die bestuurders lijken zich veel bewuster van welke problemen ze in de toekomst het hoofd moeten bieden.”
Lees ook:
