Kunnen we het maken om juist niét maatschappelijk verantwoord te ondernemen, vraagt Rob Blaauboer zich af.
"Moeten ondernemingen maatschappelijk verantwoord ondernemen"? Ik vond deze vraag moeilijk te beantwoorden, totdat ik het van de andere kant bekeek: "Kunnen we het maken om NIET maatschappelijk verantwoord te ondernemen?"
Gelijk dringen zich beelden op van corrupte zakenlieden, illegale dumpingen en meer onfrisse praktijken. Weinig ondernemers zullen zeggen dat ze NIET maatschappelijk verantwoord ondernemen. Dit valt in de categorie ‘jonge schattige zeehondjes doodknuppelen' en dat doe je tenslotte ook niet.
Dus gaan we met z'n allen maatschappelijk verantwoord ondernemen. Maar wat is dat dan? Een kleine rondgang op internet resulteert in vele meningen en definities, variërend van het geven aan goede doelen (sponsoring of filantropie) tot een meer omvattend model waarbij de behoeften van alle belanghebbenden zoals aandeelhouders, medewerkers en lokale gemeenschappen worden betrokken. Ook de woorden duurzaam ondernemen en sustainability worden veel gebruikt. Een wirwar aan termen met bijna evenzoveel definities als websites.
Ook is er binnen de definities van MVO veel aandacht voor hype-onderwerpen zoals CO2-uitstoot, klimaatneutraal zijn, enzovoorts. Een erg populair onderwerp waar zowel overheid als bedrijfsleven druk mee zijn; zie de slurptax en het extra belasten van vliegtickets. Het hoeft trouwens niet zo moeilijk te zijn. Mijn huidige werk is op fietsafstand (+/- 20 km enkele reis) en ik ga graag een dag of twee dagen per week op de fiets naar het werk. Daar kan geen overheidsmaatregel tegenop.
Ik ben nog steeds niet veel wijzer. Een van de sites biedt een test aan om te kijken of ik (of mijn bedrijf) MVO-bewust is. Ik besluit deze test te doen met in mijn hoofd de (niet bestaande) Rob Blaauboer BV. De eerste paar vragen gaan over het weten van het verloop van personeel en of ik een tevredenheidonderzoek doe.
Is dat ook MVO? Ik zie dat meer als goed ondernemerschap. Ik vind het onzin om dit soort zaken onder MVO te scharen. Tevreden medewerkers leveren meer op en natuurlijk moet je op de hoogte zijn van wat er left en – nog veel belangrijker – er iets aan doen. De MVO-test zit vol met dit sort vanzelfsprekende vragen en ik scoor 100% MVO. Mooi, ik hoef niets meer te doen.
Een positief aspect van ‘echt' MVO is dat werken voor en aan goede doelen er meer door geïnstitutionaliseerd is geworden. Logica heeft bijvoorbeeld het maatschappelijk betrokkenheidsprogramma Bloom. Hierin zetten we, samen met hulporganisaties elementaire zaken omtrent onderwijs in ontwikkelingslanden op.
Dit doen we niet alleen door het geven van geld, maar ook door onze tijd en ICT-kennis in te zetten, zowel in Nederland als ter plaatse. Zelf eet ik regelmatig een kind een stukje dichter bij goed onderwijs! In onze kantine zijn namelijk, zoals bij veel bedrijven, speciale gerechten te koop waarbij een deel van de opbrengst voor Bloom is.
Ik vind MVO een goed idee als het om de goede redenen wordt gedaan. Dus niet omdat het zo goed staat. Zoek en geef je eigen invulling aan MVO en wees kritisch over wat er wel en niet onder valt.
(MVO is trouwens ook doorgedrongen tot onze innovatieafdeling. Recent zijn twee projecten gestart die heel duidelijk een duurzaam karakter hebben. Laten we het maatschappelijk verantwoord innoveren (MVI) noemen. ) |
|