Johan Cruijff is iemand die eindeloos praat. Genoeg stof voor nog een boekje over de voetballegende, zal Pieter Winsemius hebben gedacht.
En geef de oud-minister ongelijk. In 2004 schreef Winsemius 'Je gaat het pas zien als je het doorhebt'. Dit eerste boekje over Cruijff en leiderschap haalde een oplage van 200.000 stuks. Met 'Toeval is logisch' hoopt Winsemius dit succes, waarvan de financiële baten overigens naar de Johan Cruijff Foundation gingen, te herhalen.
In het vorige boek stelde Winsemius Cruijff vragen en destilleerde uit de antwoorden managementlessen. Nu neemt Winsemius 80 uitspraken van Cruijff onder de loep. Hier zitten bekende tussen, zoals de titels van de twee boekjes en natuurlijk 'Elk nadeel heeft zijn voordeel'. Maar de auteur beschrijft ook minder bekende uitspraken die Cruijff deed als hij weer eens in de clinch lag met bestuurders en uitspraken die echt puur over voetbaltactiek gaan.
GERECENSEERD:
Toeval is logisch
Pieter Winsemius
(Uitgeverij Balans, 160 blz.)
Leuk voor de voetballeek
Welbeschouwd zijn er van deze laatste eigenlijk best wel veel. Leuk om te lezen voor de voetballeek. Maar wat heeft de manager of de lezer die is geïnteresseerd in leiderschap hier aan? Winsemius probeert wel een koppeling te maken met zijn eigen ervaringen in politiek en bestuur, maar hij komt niet heel ver.
Kortweg zijn er eigenlijk twee onderwerpen op het werkterrein van de auteur die wel regelmatig de revue passeren. Ten eerste is dat de vermeende kloof tussen burger en bestuur. Winsemius verhaalt enkele keren van situaties waarin de twee elkaar totaal niet begrijpen. Het andere punt is de Balkenende-norm.
Deze norm, die stelt dat mensen die werken in de publieke sector niet meer mogen verdienen dan de minister-president, kan duidelijk op weinig waardering rekenen van Winsemius en als we de auteur mogen geloven ook niet op die van Cruijff. Echte toppers zouden beloond moeten kunnen worden voor hun prestaties. 'Bij Barcelona heeft niemand een probleem als Messi het best betaald krijgt', citeert Winsemius de voetbalgrootheid.
De meeste managers zijn geen Messi
Dit is een bekend argument dat wel altijd voorbij gaat aan het feit dat het overgrote deel van de grootverdieners geen Johan Cruijff, of Lionel Messi is. De loopbaan van Cruijff laat eigenlijk zien waarom de echte topper een hoog salaris in de publieke sector helemaal niet nodig heeft. Cruijff vertrok pas halverwege zijn carrière naar Barcelona. Je zou kunnen zeggen dat hij tot die tijd een lager salaris accepteerde en zo Ajax, waar hij groot was geworden en zijn carrière aan te danken had, diende. Hetzelfde geldt voor een topmanager die een tijd werkt bij een (semi-)publieke instelling. Hij dient de publieke zaak en accepteert het relatief lage salaris dat daarbij hoort. Voor de echte topper is dat helemaal niet erg, de tijd en plaats om het grote geld te verdienen komen wel weer.
Maar over politiek, bestuur en leiderschap lezen we verder eigenlijk weinig. Winsemius heeft veel politieke en bestuurlijke ervaring. Het was toch wel aardig geweest als hij zijn nieuwe boek wat meer body had gegeven met zijn eigen ervaringen. Getuige de online recensies van Winsemius' vorige boek over Cruijff is dit niet de eerste keer. Ook het lezen van 'Je gaat het pas zien als je het doorhebt' levert op dit terrein niet.
Zo blijft de lezer toch een beetje zitten met het gevoel van een gemiste kans (nee, niet voor open doel). Niet om iets af te doen aan de voetbalkennis en het voetbalinzicht van Winsemius, maar als we een voetbalboek willen lezen, pakken we toch liever een boek van Hugo Borst. En voor interessante boeken over leiderschap en management: zie hieronder.
- Hug eens wat vaker!
- Boomers en Gen Y tegen de rest
- We moeten wel leren van mislukte IT-projecten
- Achterkamertjespolitiek werkt
-
De lessen van Ronald Kahn
- De macht van Facebook
