Na vijf jaar bij de automotive-afdeling van Marktplaats, waarvan de laatste twee jaar als directeur, vertrok Hadewych Corstens afgelopen oktober naar San Francisco, om daar bij moederbedrijf eBay te gaan werken. ‘Ik heb bij Marktplaats met mijn team de autocategorie flink laten groeien, zodat het nu de belangrijkste plek in Nederland is voor de ver- en aankoop van tweedehands auto’s. Ebay wilde daar meer op gaan focussen, en hebben mij daarom gevraagd daarbij te helpen.’ De auto-afdeling van een online veilingensite is een vak apart, vertelt Corstens. ‘Je kunt een auto niet op dezelfde manier verkopen als een kettinkje of een sportschoen. Het is een andere tak van sport, maar wel een belangrijke. Het gaat immers om veel grotere bedragen.’
Wat trok jou aan Silicon Valley?
‘Ik wilde graag een tijdje in het buitenland werken en dit stond bovenaan het lijstje. Vanwege de taal, want dat is ook fijn voor de kinderen. Maar ook zeker omdat ik het idee had dat het in Silicon Valley toch allemaal gebeurt. Als je de kans krijgt hier in tech te werken, moet je dat een paar jaar gedaan hebben. Maar ik moet zeggen dat ik er in het dagelijkse leven minder van merk dan ik had verwacht.’
Wat is de realiteit?
‘Sommige dingen lopen heel erg achter op hoe we dat in Nederland doen. Dat heeft niet zoveel met eBay te maken, maar met bijvoorbeeld de Amerikaanse financiële infrastructuur. Hoe ze elkaar hier betalen, dat is echt net de jaren ‘50! Met cheques betalen is volkomen normaal hier. Zo betaal ik m’n huur bijvoorbeeld. Ik had verwacht dat met alle innovatie hier in Silicon Valley het betaalsysteem veel verder zou zijn. En ook het geregel rondom autoverkoop is heel bureaucratisch. In Nederland kan dat inmiddels online, ook al is het soms een pijnlijk proces. Maar het papierwerk dat hier daarbij komt kijken, is echt niet normaal.’
Merk je ook veel verschillen in de werkcultuur?
‘Daar ben ik wel in verrast, ja. Ik dacht dat ik best wel goed begreep hoe Amerika werkte. Ik was hier ook al vaak geweest toen ik nog in Nederland bij Marktplaats werkte. Maar door elke dag met Amerikanen te werken, merk ik dat ze veel meer aan hiërarchie hechten en anders communiceren. In Nederland zeg je bijvoorbeeld vrij gemakkelijk tegen je baas: “Nee, daar ben ik niet mee eens om deze en deze reden.” Hier heb ik het idee dat dat wat minder gewaardeerd wordt.
Ik krijg ook hele duidelijke kaders mee van wat er moet gebeuren. Dat ben ik totaal niet gewend. Ik ben meer gewend dat je zelf ergens mee komt en dat daar dan feedback op gegeven wordt. Of een ander voorbeeld: ik heb hier een team van ongeveer 30 man. Toen ik hier net kwam wilde ik met iedereen even informeel kennismaken, dus ik plande daar korte meetings voor in. Ik wilde gewoon een kopje koffie drinken, maar tot mijn totale verrassing hadden mijn teamleden het halve uur dat ik had ingepland helemaal perfect voorbereid, met slides en al. In plaats van zelf vragen te moeten stellen, kreeg ik alles op een presenteerblaadje aangereikt. Totaal anders dan ik had verwacht, maar ik vond het eigenlijk wel prettig.’
Hoe ga je om met zulke verschillen in je leidinggevende functie?
‘Ik probeer mijn eigen manier van werken er in te brengen. Maar ik merk toch dat er heel vaak om mijn goedkeuring wordt gevraagd. Terwijl ik gewend ben om te vragen hoe iemand iets zelf zou oplossen, en dan feedback te geven op dat idee. Hier wordt mij een probleem gepresenteerd met de vraag wat eraan gedaan moet worden. Ik probeer daar wel in mee te gaan, om mijn team de sturing te geven die ze nodig hebben. Maar ik probeer mijn eigen sausje er overheen te doen door te vragen welke ideeën zij erover hebben. Want zij zijn uiteindelijk de expert op het gebied, niet ik. Zo probeer ik mijn eigen stijl van leidinggeven te behouden.’
Hoe is het om als vrouw bij eBay te werken?
‘Ebay is echt een heel divers bedrijf, met heel veel vrouwen, maar mijn team is toevallig een slecht voorbeeld. Van de 30 zijn er naast mezelf maar twee andere vrouwen. Daar wil ik wel een punt van maken. Ik denk dat het de combinatie van en een tech-bedrijf, en de afdeling automotive is. Maar ik vind het gaaf om te zien dat bij eBay er in de hardcore tech-rollen, zoals developers en engineers, veel meer vrouwen zitten dan in Europa.’
Hoe wil je meer vrouwen in jouw team aantrekken?
‘In het hele bedrijf zorgen we ervoor dat we tijdens de sollicitatieprocedure ook vrouwen in de teams hebben zitten. Dus dat elke sollicitant in ieder geval ook met minstens een vrouw praat. Daarnaast kijken we ook naar hoe we de functie-omschrijving maken. We hebben een tool die checkt of de tekst toegankelijk genoeg geschreven is. Uit onderzoek blijkt dat zinnetjes als “Je bent de beste in dit” of “We gaan de wereld veroveren” meer mannen dan vrouwen aantrekken. Of vrouwen afschrikken. Door op de teksten te letten, hopen we in het oriëntatieproces al meer vrouwen aan te trekken die willen solliciteren.’
Wat heb je tot nu geleerd van je tijd in Silicon Valley?
‘Waar ik echt van kan leren, is de positiviteit van Amerikanen. Toen ik hier nog niet woonde vond ik dat vaak wat overdreven, maar ik begin dat steeds meer te waarderen. Het is gewoon heel prettig dat mensen waarderend zijn, en dat ze dat ook uitspreken. I appreciate it, gewoon dat even zeggen. De goede dingen die je doet worden veel meer erkend. Daarnaast ben ik me de shit sandwich eigen aan het maken. Dat is een positieve manier van feedback geven. Je zegt iets positiefs, dan geef je je negatieve feedback, en dan weer iets positiefs. In het begin moest ik daar wel om lachen, maar zo werkt het hier. Het is wat minder direct dan in Nederland, maar wel prettig.’
Wat is de verhouding van positief/negatief in die sandwich?
‘Ik zou zeggen 30 procent positief, 40 negatief, dan weer 30 positief. Maar goed, ik ben het ook nog onder de knie aan het krijgen.’
Mis je wel eens iets aan de Nederlandse werkcultuur?
‘Ja, het elke dag samen lunchen en mijn collega’s op die manier beter leren kennen. Het zit hier minder in de cultuur, en mijn team zit voor een deel ook op een andere locatie, in Salt Lake City. Als ik daar ben probeer ik ook altijd even tijd in te plannen om informeel mensen te spreken, over koetjes en kalfjes. Verder mis ik de platte organisatiecultuur in Nederland en de mentaliteit dat meer mensen hun standpunt op tafel gooien, ook als die in gaat tegen de mening van “de baas”.’
