Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Corus Nederland, oftewel Hoogovens, wil zich losmaken van moeder Corus omdat alles wat er in IJmuiden verdiend wordt, zo in Wales weer door de schoorsteen verdwijnt. Tja, denk je dan, dat hadden ze dan maar eerder moeten bedenken.

 

Wekelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.

Fusies en overnames gelden in goede én in slechte tijden en je kunt moeilijk eerst aansluiting zoeken bij een grote partij omdat je vindt dat Nederland te klein voor je is, om even later, als het allemaal wat minder gaat, met de scheidingspapieren te gaan zwaaien. Het familiedrama bij Hoogovens kent in Nederland vele voorgangers. Fokker werd overgenomen door Jürgen Schrempp van Dasa. Hij noemde Fokker zijn lovebaby en nee, we hoefden niet bang te zijn dat de productie van vliegtuigen uit Nederland zou verdwijnen. Maar dan moest de Nederlandse overheid nog wel even met een miljoen of honderd over de brug komen. Toen die niet toe bereid bleek nog meer geld in de noodlijdende vliegtuigbouwer te steken, liet Schrempp zijn lovebaby als een baksteen vallen. De liefde was blijkbaar toch niet zo sterk. Nu KLM is overgenomen door Air France (officieel heet het een fusie, maar wij weten wel beter), dient zich een nieuw familiedrama aan. Nee, de Mainport-functie van Schiphol staat niet ter discussie en ook zullen er geen banen verloren gaan, zo wordt ons van alle kanten verzekerd.

Dat is mooi, kunnen we weer gerust gaan slapen. Tot over een jaar of wat het bericht komt dat het zó slecht gaat in de luchtvaart (‘nine-eleven’, Sars, terrorismedreiging: een reden is gauw gevonden) dat er toch echt ingegrepen moet worden. En in eigen land zullen de Fransen niet snel personeel ontslaan, als de dood dat ze zijn voor de macht van de vakbonden. Dus wordt Schiphol een satelliet van Charles de Gaulle, kunnen de stewardessen van de KLM op Franse les en mogen zij die niet beschikken over een talenknobbel zich melden bij de banendag van het CWI. Waarop we de inmiddels klassieke vraag weer door ons land zullen horen klinken: hoe dit in godsnaam toch heeft kunnen gebeuren. Eén voordeel: de inwoners van Zwanenburg, Aalsmeer en Spaarnwoude hebben iets om naar uit te kijken. Straks weer eens een fatsoenlijke nacht slapen.