Een zeer gelukkig Nederland!?
Waarom zijn we niet gelukkiger met zijn allen? We nemen genoegen met een zeven. Waarom niet streven naar minimaal een acht? Mireille van Reenen geeft een voorzetje.
Met de trein onderweg naar Schiphol. Twee dames naast mij moeten een overstap maken. De trein remt af. “Dat doet 'ie nou altijd, het laatste stukje tergend langzaam rijden zodat je net je aansluiting mist.” Dame 2 beaamt. “Je ziet nog net de deuren van de andere trein sluiten als je aan komt rijden.” “Volgens mij doen ze het expres.” Alsof de NS als een big brother in de gaten houdt wie waarheen reist en in het hoofdkantoor een speciale afdeling zou bestaan die plannen verzint om specifieke individuen te dwarsbomen…
Doemdenken
Als je gesprekken om je heen afluistert, lijkt het of de meeste mensen uitgaan van bizarre complottheorieën. En als het niet een instantie is die ze ergens van verdenken, dan is het wel een collega of een buurman die vast iets kwaads in de zin heeft. Dialogen vol met 'het zal wel weer…', verwijzingen naar een ongedefinieerde 'ze' die nooit iets goed doen. Waar is de levenslust en het enthousiasme gebleven? Dergelijk doemdenken zorgt alleen maar voor negatieve energie. En dat is toch zonde?
Ruimte voor verwondering
Er gloort echter hoop. Volgens het Sociaal en Cultureel Planbureau is 82 procent van de bevolking gelukkig of zeer gelukkig en geven we het leven een 7,7 als rapportcijfer. Maar dat kan beter, vindt u ook niet? Eigenlijk zouden we pas tevreden mogen zijn met minimaal een dikke 8. Het recept hiervoor: geef ruimte aan de verwondering. Verwonderen zorgt ervoor dat je kritische vragen stelt, maar vanuit een positieve gedachtegang. Het voorkomt ergernissen. Het scherpt het waarnemingsvermogen aan. Het zorgt voor nieuwe ideeën en nieuwe ideeën geven energie. En vergeet vooral niet om je te verwonderen over alle mensen om je heen die zich druk maken om niets, zoals een niet gehaalde treinaansluiting die niet eens in de reisplanner wordt genoemd en dus ook niet zo bedoeld is.
Uitgaan van het positieve
Theoretisch zijn er twee manier om geluk te ervaren. De eerste houding ten aanzien van geluk bestaat uit het streven naar afwezigheid van negatieve ervaringen – de houding van de dames in de trein: je gaat ervan uit dat het mis zal gaan en hoopt dat dit door een wonder toch niet zal gebeuren. De tweede manier om gelukkig te worden bestaat er juist uit om zoveel mogelijk positieve ervaringen op te doen. Verwondering schept de ruimte om het positieve te ervaren, op allerlei verschillende momenten en van groot tot klein – want niet alleen het grootse en meeslepende brengt geluk. Wie op deze manier gelukkig wordt, zorgt voor motivatie en inspiratie bij vrienden, bij collega's, bij de mensen om hen heen.
Kortom. Prikkel elkaar tot verwondering en laten we er zo samen voor zorgen dat bij het volgende SCP-onderzoek het geluk in Nederland nog verder is toegenomen!
Over Mireille van Reenen
Mireille van Reenen (1979) heeft civiele techniek gestudeerd in Delft en kunstgeschiedenis in Leiden. Sinds 2005 werkt ze als consultant bij Roland Berger Strategy Consultants. Ze woont samen in Den Haag en houdt van tangodansen, fietsen, zwemmen, lezen en reizen. Haar motto: 'ontwikkel je talenten'.
