Lessen van gewone mensen die ongewone dingen doen. Dit keer: Mark Westerlaken (41), wijkagent in de Schilderswijk in Den Haag.
ONMISBAAR ONZICHTBAAR is een serie die draait om medewerkers die verschil maken en leiderschap tonen. Zij vinden zichzelf niet bijzonder, maar zijn dat dus wel. Ken je zo iemand? Tip ons. Dit keer aan het woord: Mark Westerlaken, wijkagent in de Schilderswijk in Den Haag.
'We werken in een van de armste wijken van Nederland. Een wijkagent is verantwoordelijk voor een wijk van 5.000 bewoners 140 nationaliteiten en 200 culturen. Ik werk hier al sinds 2000 en ken dus bijna iedereen. Maar veel belangrijker is dat de bewoners mij kennen. En inmiddels ook vertrouwen. Ik ben kind aan huis in de moskee. Ze zien mij graag komen. Je moet weten wat er speelt in je wijk. Dit is geen buurt waar ze snel de politie bellen of aangifte doen. Er zijn hier veel incidenten, zoals huiselijk geweld. Daar kun je wel op reageren, maar dat is iets als pleisters plakken die weer los komen.'
'We lossen weinig problemen op, maar proberen de wijk zo leefbaar mogelijk te houden. Je kunt beter proberen incidenten te voorkomen. Ook langsgaan als het goed gaat en er niets aan de hand is. Wat wij allemaal voorkomen, komt in geen overzicht terug, simpelweg omdat het niet gebeurt. Zo hadden we bijvoorbeeld met Oud en Nieuw altijd veel overlast. Het heeft geen zin om als politie tegen de jongeren te zeggen dat ze binnen moeten blijven. Dus zorgen wij ervoor dat de imam van de moskee dit tijdens het vrijdagmiddaggebed vertelt. Je moet kunnen netwerken en weten wie de leiders van de verschillende groepen zijn en daarmee goede contacten onderhouden. Afgelopen Oud en Nieuw waren er geen incidenten.'
'Het maakt veel uit of het de imam, je kickboksleraar, je broer of vader is die je vertelt dat je jouw eigen buurt verpest. Een wipkip in de fik steken mag dan even grappig zijn, maar als je kleine broertje er vervolgens niet meer mee kan spelen, is dat wel anders. Het gaat erom dat zij zich bewust worden van hun gedrag en de effecten daarvan. De werkdruk is hoog, maar iedereen zit hier omdat hij of zij dat wil. Ik heb geen zware baan, ga met plezier naar mijn werk. Wat sommige verpleegsters bijvoorbeeld doen die met doodzieke kinderen werken vind ik veel indrukwekkender. Dat zou ik nooit kunnen. Daar heb ik diep respect voor.'
'Ik heb er plezier in zoveel mogelijk onder de mensen te zijn en daar te helpen waar ik kan. Het gaat er om dat je iedereen helpt, zonder aanzien des persoon. Wat iemand doet, keur ik misschien af, maar dan nog kan ik iemand wel een aardige vent vinden. Ik heb ook het leven van een zware crimineel gered, die anders was doodgebloed. Die vent heeft een hekel aan de politie, behalve aan Mark, liet hij onlangs weten. Het frustreert mij ook als een jongen die ooit in de problemen was en nu zijn leven heeft gebeterd nu geen baan kan vinden omdat hij geen gedragsverklaring krijgt. Dan help ik graag. En als je hoort dat iemand door jou bij de politie is gegaan, omdat je vroeger al zijn voorbeeld was, is dat prachtig. Er zit ook zoveel potentie in zo’n wijk. Er komen hier ook profvoetballers, kickboksers en ondernemers vandaan.'
'Het is allemaal een kwestie van respect, in welke cultuur je ook woont en leeft. Uiteraard is het wel goed als je je bewust bent van alle cultuurverschillen en weet wat er in welk land speelt. Maar het gaat in elke cultuur om eerlijk zijn, je afspraken nakomen, betrouwbaar zijn. Dat iemand weet wat die aan je heeft. Ze hebben meteen door als je het een zegt en iets anders doet. Of als je niet werkelijk geïnteresseerd bent. Je kunt hier geen spelletjes spelen, veel gasten zijn door de wol geverfd. Je wordt tot op het bot uitgeprobeerd. Dan moet je rustig blijven, oprecht geïnteresseerd zijn, veel vragen stellen en goed kunnen luisteren. Autoriteit uitstralen zonder autoritair te doen. Ook moet je zoveel mogelijk hoor en wederhoor doen en geen kant kiezen. Humor helpt ook. Daarmee kun je een gespannen situatie vaak ontzenuwen.'
'Ik speelde jarenlang op hoog niveau rugby. Ik werd 10 keer op rij Nederlands kampioen met mijn team. Ook bij rugby is respect belangrijk. Op het veld ga je knetterhard tekeer, maar na afloop drink je gemoedelijk een biertje met elkaar. Rugby is een gewelddadige sport die gespeeld wordt door heren. Je zou bij rugby nooit meemaken dat de scheidsrechter wordt uitgescholden. Dan benadeel je het team. Net als in mijn werk is het belangrijk het goede voorbeeld te geven en respectvol en duidelijk op te treden.'
'Wijkagent ben je, je kunt het niet worden of aanleren. Het zat er bij mij al vroeg in. Op de lagere school was ik niet degene die anderen pestte, maar degene die wilde bemiddelen als er onenigheid was. Als je iemand lastig wilde vallen, moest je eerst langs mij.'
Onmisbaar onzichtbaar is een serie in MT die gaat om medewerkers die in hun werk verschil maken en leiderschap tonen. Zij vinden zichzelf niet bijzonder, maar zijn dat vaak wel. Ware helden dus. Kent u zo iemand? Tip ons.
Dit artikel komt uit de papieren editie van Management Team. Voortaan de eerste zijn die de nieuwste verhalen leest? Neem een abonnement.
