Er heerst verwarring in medialand. De aandacht van de consument raakt versnipperd over vele media. De oorzaak: internet. Wat doen krantenuitgevers om te overleven?
De consument kan op elk moment van de dag kiezen uit een overweldigend aanbod aan informatie en die informatie kan hij consumeren op vele manieren: via een krant, een tijdschrift, een televisiekanaal, een radiozender, een website, een weblog, een mobiele website, een sms-dienst etc.. Het vervelende is dat die consument ook daadwerkelijk zijn aandacht verdeelt over deze informatiebronnen.
Voor de adverteerder wordt lastiger zijn boodschap voor het voetlicht te brengen. Laat staan voor het MKB. Want ook het MKB leest in vakbladen over deze versnippering. En over ‘Anytime, anyplace, anyhow’. Maar hoe bereikt hij nou zijn klant nog? Want adverteren op radio en tv is duur en internet en mobiel zijn reuze ingewikkeld.
Gat
Hier ligt een gat waar traditionele media in zullen moeten springen. De ‘MKB klant’ zal ook steeds meer eisen gaan stellen aan haar leveranciers en zal meer en meer ‘one stop shopping’ verwachten. De exploitant van advertentieruimte zal zich derhalve moeten gaan ontwikkelen als dé mediapartner voor het MKB en daarmee voor haar het probleem oplossen van de versnipperende aandacht. Een krantenuitgever zoals Wegener zal zich daarom moeten bekwamen in de nieuwe vormen van bereik, teneinde zich ook in de toekomst als mediapartner voor het MKB te kunnen opstellen.
Daarnaast zal ze zich moeten ontwikkelen tot een volwaardige media adviseur, die haar klanten ook kan adviséren hoe om te gaan met al die verschillende vormen van bereik zodat ook deze relatief kleinere klanten een uitstekende, crossmediale campagne kan voeren en daarmee precies díe klanten kan bereiken die hij wil bereiken. Tot zover de redenatie vanuit de adverteerder.
Long tail
Ook vanuit bedrijfseconomisch oogpunt is het reuze interessant om het MKB te benaderen. Een aantal technische ontwikkelingen maakt het namelijk mogelijk om klanten te ‘targetten’. Targetten is het gebruiken van informatie die je hebt van een consument om hem van meer op zijn specifieke situatie toegespitste informatie te voorzien. Dat kan redactionele informatie zijn, maar uiteraard ook commerciële informatie.
Als je bijvoorbeeld de vier cijfers van de postcode van een consument weet, dan is het voor de bakker op de hoek opeens wél interessant om op die ‘grote’ site te staan. Want hij weet dat zijn ‘4 appelflappen halen, 3 betalen’ actie dan alleen maar wordt vertoond aan een consument uit zijn eigen verzorgingsgebied en dat hij dus niet betaalt voor onnodige vertoningen van die boodschap aan mensen die 100km verderop wonen.
Op deze manier kunnen mediapartijen naast de ‘grote’ adverteerders opeens een hele grote groep kleinere adverteerders tot hun potentiële klanten rekenen, de zogenaamde ‘Long Tail’ (noot: lees het boek ‘The Long Tail’ van Chris Anderson).
Lef
Ook voor krantenuitgevers is het een boeiende tijd. Het papieren bereik staat erg onder druk. Internet is een volwassen medium geworden en maakt het, vanwege de inmiddels beschikbare bandbreedtes, mogelijk om TV in goede kwaliteit bij de consument in huis te krijgen. Middels de digitale settop boxen van de kabelaars zelfs tot op de TV in de woonkamer. Consumenten versnipperen hun aandacht steeds meer over verschillende media. Maar digitale ontwikkelingen maken het mogelijk om deze consumenten te koppelen aan veel meer adverteerders dan voorheen. Krantenuitgevers (maar ook andere traditionele media) zullen moeten gaan bewegen om te overleven. Wie toont het meeste lef?
Business Development Manager
Harald Diesveld geeft het stokje door aan Leo van Doorn, directeur van Marketresponse.
