“Waarom betalen als iemand niet functioneert?”

Bernard Wientjes: “Een nette werkgever ontslaat niet. Doe je dat toch, dan moet je boete doen, geld betalen dus. Dát is de onderliggende gedachte van het huidige ontslagrecht. Het heersende ontslagrecht is achterhaald, bureaucratisch en te duur voor de werkgever. Per dienstjaar krijgt de ontslagen werknemer een maandsalaris mee. Hoe ouder je bent, hoe meer ‘leeftijdopslag’ je krijgt. Daar moeten we vanaf. Het is krankzinnig dat een werkgever een hoge ontslagvergoeding moet betalen als de werknemer niet goed functioneert. Ook bij jarenlang goed functioneren, moet de baas op redelijk betaalbare manier afscheid kunnen nemen van zijn kracht. Ik wil dat er een wettelijk vastgestelde ontslagvergoeding komt, die veel lager is dan nu het geval is.”

 

Wientjes: “Een onderneming kan alleen slagvaardig zijn door zich aan te passen aan de economie. Verlies je een grote klant, dan moet je inkrimpen. Krijg je er een grote klant bij, dan wil je uitbreiden. Het starre ontslagrecht zorgt er nu voor dat ondernemingen huiverig zijn nieuwe mensen aan te nemen. Het stimuleert mensen niet om van baan te veranderen en bovendien worden insiders, de mensen die al een baan hebben, minder geprikkeld optimaal te presteren. Het is een systeem dat goed is voor de insiders, maar de outsiders het nakijken geeft.”

 

“Ook vind ik dat de preventieve toets bij ontslag door kantonrechter of CWI moet verdwijnen. Het is achterhaald dat een derde beslist of je een werknemer mag ontslaan. Een baas moet op elk gewenst moment ‘vaarwel’ kunnen zeggen. Is de werknemer het niet eens met het ontslag, dan stapt hij naar de rechter. Ontslag hoort er bij, een baan heb je niet voor het leven. Versoepeling is niet nadelig voor de werknemer; als je ontslagen wordt stroom je door naar een nieuwe baan. Elk individu heeft de verantwoordelijkheid zichzelf zo te ontwikkelen, dat hij of zij fit is voor de arbeidsmarkt. Ook werkgevers moeten daarom in kennis blijven investeren. Dat willen ze, want er is behoefte aan optimaal geschoold personeel.”

 

Wilna Wind van de FNV: “Het ontslagrecht ís helemaal geen groot probleem. Het is in Nederland prima mogelijk iemand te ontslaan. Bij de kantonrechter wordt 99 procent van de aanvragen gehonoreerd, bij het CWI ietsje minder. Hieruit blijkt dat het ontslagrecht in de praktijk goed werkt. Ik ben niet tegen vereenvoudiging van het ontslagrecht, de CWI-route mag wat mij betreft verdwijnen, maar ik ben tegen verslechtering van de rechten van de werknemer.

Ontslag kost de werkgever geld, ja. Die drempel willen wij handhaven. Dat werkgevers goedkoper en makkelijker willen ontslaan, is niet in het belang van de werknemer. Wanneer mensen boven de 45 jaar ontslagen worden, komen ze niet meer aan de bak. Zo duw je kostbaar potentieel in een uitkering.”

 

“Een sterk punt van onze ontslagbescherming, is dat het oog heeft voor de duurzame relatie tussen werknemer en werkgever. Bij zo’n relatie blijf je in elkaar investeren, bij een ‘hire-and-fire’-mentaliteit kunnen we fluiten naar scholing en andere investeringen in werknemers.

Ik pleit ervoor dat werkgevers een fatsoenlijk personeelsbeleid hanteren. Bij elk bedrijf werken mensen waar het niet lekker mee gaat. Voer beoordelingsgesprekken, kaart de problemen aan en bouw een dossier op. Het een stuk socialer om na twee jaar afscheid te nemen, dan om eindeloos door te modderen en dan alsnog te ontslaan. Het argument dat versoepeling van ontslagrecht nodig is voor bedrijven om hun concurrentiepositie te handhaven, is onzin. Met diverse onderzoeken, bijvoorbeeld van het CPB, is aangetoond dat versoepeling van het ontslagrecht geen extra banen oplevert. Het systeem in Nederland is flexibel genoeg, door de flexwet. Als je na drie jaar nog niet weet of je met iemand door wilt, wanneer weet je het dan wel?”