Het Nederlandse Imtech doet gemiddeld één overname per maand. Waarom werkt deze kralenrijgstrategie?
Het gaat best goed met Imtech, zo schreven we gisteren al. De technisch dienstverlener groeide van 3,3 miljard euro omzet in 2007 naar ruim 5,1 miljard euro in 2011. Het bedrijf realiseerde deze groei autonoom, maar ook door overnames. Imtech koopt gemiddeld één bedrijf per maand. Ceo René van der Bruggen (foto boven) is de architect achter deze strategie. De topman, die volgend jaar na ruim 25 jaar dienst afscheid neemt, bouwde langzaam maar zeker een uitstekend geoliede overnamemachine. Imtech rijgt technische bedrijven als kralen aan een steeds mooier blinkende ketting. En het einde is nog niet in zicht. Volgens plan wil Imtech voor de helft groeien door autonome groei en voor de andere helft door overnames, tot 8 miljard euro omzet in 2015.
Dit zijn volgens Van der Bruggen de factoren die bij Imtech zorgen voor succesvolle overnames:
1. Geen lukrake expansie
Van der Bruggen hanteerde altijd de stelregel de uitbouw stap voor stap en vanuit bekend terrein moest gaan. Zo zijn de basisactiviteiten in Europa, inclusief Turkije, lokaal georganiseerd in landendivisies. Op het gebied van marine en offshore en traffic en mobiliteit is Imtech wereldwijd actief, maar het zet niet alle kaarten op China. In China bouwen ze misschien wel veel, de techniek in de gebouwen is vaak zo eenvoudig dat de Chinezen het zelf ook wel kunnen. Alleen voor hoogwaardige technologie doen ze een beroep op het buitenland. Imtech is expert in deze zéér hoogwaardige technologie.
2. De lokale benadering
De landendivisies komen altijd met ideeën voor acquisities, de board in Gouda “kijkt of het past binnen het spoorboekje”. Er wordt een waardering gemaakt, dan gaat het onderhandelteam aan de slag. Van der Bruggen: “In 2008 hebben we bijvoorbeeld het Zweedse werktuigbouwkundige bedrijf NVS gekocht. Vervolgens gaan we met het management van dat bedrijf kijken naar nieuwe kandidaten in de buurt. Zo wordt de strategie uitgerold. We zijn nog niet klaar in Scandinavië.”
3. Een standaard wensenlijstje
Imtech heeft een wensenlijstje waar standaard tientallen overnamekandidaten op staan. De gesprekken met die bedrijven bevinden zich in verschillende stadia, “van snuffelen tot contract”, zegt Pieter Koenders, group director corporate communications. Hij laat een plaatje zien van de verkeerscentrale in Velsen. “Dit gaan we ook in Petersburg bouwen. Dat is strategisch, hè. Daar zaten we nog niet.” In Turkije gebeurt ontzettend veel, bij de Turkse marine. Er is een doorbraak in Canada, waar Imtech hightech ijsbrekers levert. Of hier, een biogascentrale in Wales. “Dit is de toekomst. Giga-techniek.” Zo worden de pionnen vanuit Gouda naar de randen van Europa geschoven, en ver eroverheen. “Zo bouw je een positie op.”
4. Inkopen is belangrijk, inpassen belangrijker
“Imtech is goed in staat overgenomen bedrijven beter te laten presteren”, zegt Tijn van Dommelen, die in 2004 zijn softwarebedrijf Eniac aan Imtech verkocht. Daar is hij nu zelf algemeen directeur van de ict-divisie. “Imtech streeft er altijd naar het zittend management te behouden. Waarom gaan ze niet zeilen? Dat komt door de uitdagende rol die ze in de nieuwe organisatie krijgen.” Hij illustreert dat met de overname van het Duitse bedrijf Fritz & Macziol in 2006. “Dat bedrijf had toen 300 man personeel en 60 miljoen euro omzet. Nu hebben ze 1.000 mensen en 300 miljoen. En Heribert Fritz en Eberhard Macziol hebben er nog steeds de leiding. Ze zoeken acquisities, krijgen veel vrijheid, kunnen blijven ondernemen. Dat is een belangrijke reden dat ze blijven.”
