“Een droom is uitgekomen. Ik hoop dat mijn fans en mijn aandeelhouders zich ook winnaar voelen. Zij hebben dit allemaal mogelijk gemaakt”. Hier is niet een blije ceo aan het woord maar de Eindhovense golfer Maarten Lafeber nadat hij onlangs voor de eerste keer in zijn carrière de Dutch Open op zijn naam schreef. De daaraan voorafgaande 136 wedstrijden van zijn Europese Tour hadden de golfpro inmiddels 1,6 miljoen euro opgeleverd; gemiddeld een kleine 12.000 euro per spelletje. Een goede consultant kan per dag zo’n 2000 euro verdienen en een vrijgevestigde timmerman 350 tot 450 euro. De timmerman moet dus ongeveer een week werken om hetzelfde bedrag bij elkaar te sprokkelen als de consultant op één dag verdient, en die moet weer een week lang adviseren om in de buurt te komen van de tegemoetkoming die de golfspeler voor één partijtje swingen en wringen ontvangt. Als ik mijn economielessen op school goed begrepen heb, dan kan dat eigenlijk niet. De theorie zegt dat naarmate iets schaarser is, de prijs daarvan stijgt. Dat klopt mooi voor diamanten en truffels, maar blijkbaar niet voor soorten arbeid. Ons land kent vele professionele golfers en samen met Engeland hebben we het grootste aantal adviseurs per hoofd van de bevolking. Anderzijds is er een tekort aan timmerlui en andere technici. Toch stijgen de salarissen daarvan nauwelijks. Verder beweert de economische theorie dat de prijs die voor producten en diensten gevraagd kan worden in hoge mate afhangt van de toegevoegde waarde die geleverd wordt. Je zou zeggen dat het transformeren van een aantal planken tot een kast en het oplossen van een strategisch vraagstuk op dat criterium aanzienlijk hoger scoren dan het op een ingewikkelde manier in een kuiltje terecht laten komen van een balletje. Blijkbaar niet dus! It’s a mad mad world waarin de aangename arbeid van door luxe omgeven topmanagers, op de koffie komende consultants en nikserige sporters vele malen beter beloond wordt dan het voor iedereen vanzelfsprekend nuttige werk van vaklieden, verpleegkundigen en leraren. Maar er is hoop. Ben Verwaayen (ex-KPN Telecom, ex-Lucent Technologies, nu British Telecom) vertelde laatst dat zijn Londense loodgieter voor kwam rijden in een gloednieuwe Jaguar. Als we onze Rijnlandse werkcultuur nog verder om zeep laten helpen door de steeds verdergaande veramerikanisering van de Nederlandse economie, dan zal dat binnenkort ook bij ons de gewoonste zaak van de wereld worden. Elk nadeel heeft z’n voordeel.
Mathieu Weggeman is hoogleraar organisatiekunde aan de TU Eindhoven en chef innovatie van de Baak Managementcentrum VNO-NCW