De Mercedes-Benz C-Klasse is er nu ook als stationwagen die Estate heet. Onderhuids dezelfde auto als de gewone C, maar met veel meer bagageruimte.
Laat ik het maar opbiechten: mijn vrouw haat Mercedes. Ze vindt een Mercedes te patserig en ooit heeft ze een taxichauffeur (die was toen haar liefje) die Mercedes reed, ertoe aangezet een BMW aan te schaffen. Toen ik meldde dat we met kerst Mercedes zouden rijden, was dat voor haar dan ook niet bepaald de piek op de boom. Maar het is meegevallen. Niet dat ze om is, maar net als ik was ze best tevreden. Haar oordeel werd wel gebaseerd op andere criteria dan die van mij. Voor haar telde vooral het simpele knopje waarmee de achterklep wagenwijd openspringt zonder trek- en duwwerk (en vice versa). Dat scheelde namelijk veel vieze handen en dan doe je het al snel goed bij de dames.
Uitrusting
Ik ben meer van de rijkwaliteiten, want daar is een auto voor bedoeld. Net als de sedan rijdt de Estate buitengewoon prettig. De automatische versnellingsbak reageert weliswaar niet direct op een commando van de rechtervoet, maar als de Estate eenmaal snapt wat er verlangd wordt, is-'ie snel weg. Bovendien plakt deze stationwagen aan de weg.
Net als de sedan is het uitrustingsniveau van hoge kwaliteit. Jammer is wel dat de prijs behoorlijk oploopt als u een complete auto wenst. De instapprijs ligt net onder de veertig mille (dit is de oude prijs zonder slurptaks), maar wilt u een C die aan alle verwachtingen voldoet, dan bent u snel tien mille meer kwijt. En dat is veel geld, ook al krijgt u er een auto voor die aan alle kanten kwaliteit en status uitstraalt.