Een grote meerderheid van de Nederlandse managers vertelt thuis honderduit over werkzaamheden en collega's. Soms is het echter niet mogelijk om details prijs te geven, of zelfs verboden. "In de eerste weken is dat lastig, want je ziet veel waarover je eigenlijk wil vertellen."
Zelfs over het niet mogen praten, wordt soms niet gepraat bij bedrijven. Zoals bij Joh. Enschedé, de drukkerij waar bankbiljetten enwaardepapierenworden gedrukt. "Daar doen wij helemaal geen uitspraken over", zegt een woordvoerder als we vragen hoe het bedrijf omgaat met geheimhoudingsplicht. Uit ons onderzoek blijkt dat de gemiddelde leidinggevende vele malen loslippiger is. 97,2 procent van de managers vertelt aan de eettafel over collega's, terwijl 99,3 procent met het thuisfront praat over hun eigen werkzaamheden.
Dat doen managers om verschillende redenen: een meerderheid omdat ze het leuk vindt en om het thuisfront te informeren, maar ongeveer één op de drie ook of alleen maar om stoom af te blazen. "Daarbij gaat het niet zozeer om de persoon, maar meer om de daad van mijn collega", verduidelijkt een respondent.
Goed geïnformeerd
Uit het onderzoek blijkt dat het thuisfront van de managers goed op de hoogte is van zijn werksituatie. De partner weet altijd wat voor werk hij doet, ook de kinderen (66,9%), moeder (68,9%), vader (53,8%), broers (54,1%) en zussen (56,7%) weten dit vaak. Sommige managers beweren dat zelfs de peetouders, nichten, neven en de schoonfamilie het juiste antwoord kent op de vraag wat hij voor werk doet. Daar blijft het niet bij, want 67 procent van de huisgenoten kent alle namen van directe collega's en 28,8 procent kent in ieder geval een deel van de namen. Kortom, de thuisblijvers worden goed geïnformeerd.
Regels ten spijt
Goed voor de gespreksstof aan tafel, wellicht minder goed voor het bedrijf. Want wat als niet alles zo maar aan de eettafel verteld mag worden? Denk aan medewerkers van de AIVD, politie of het leger, werknemers van televisieprogramma's of beroepsgroepen als de zorg en de advocatuur. Nooit meer praten? "Advocaten en notarissen moeten in iedere omstandigheid zwijgen over wat aan hen wordt toevertrouwd, hoe verleidelijk het ook is om tijdens de maaltijd over nieuwe cliënten te vertellen", zegt F.A.W. Bannier, bijzonder hoogleraar advocatuur aan de Universiteit van Amsterdam. Arbeidspsychologe Mirjam
Mooijman: "Als mensen over werk willen praten, dan doen ze dat gewoon. Ik heb mensen begeleid bij de recherche en huisartsen en in beide groepen werd thuis gewoon gesproken over werk. Niet waar de kinderen bij zijn natuurlijk en zonder het noemen van namen of bijzonderheden. Maar het gebeurt wel, de regels ten spijt."
Ziek van
Het mag wel niet, toch is het volgens Frits Peters, bedrijfsarts en senior consultant bij Arbo Unie, goed als werknemers praten over hun werkzaamheden. "Op den duur, als het vaker voorkomt dat er gezwegen moet worden, kunnen er verschijnselen optreden die lijken op het post traumatisch stress syndroom. Ik heb zelf gewerkt met de politie. Daar werd dan bijvoorbeeld een kinderverkrachter opgepakt en die moest worden ondervraagd. Dat zorgt voor heftige emoties en als daar niet over gepraat
kan worden, treden dit soort schadelijke mechanismen op."
Lees het hele onderzoek vanaf aanstaande vrijdag in de nieuwste Management Team.
