Het is weer raak woensdag: prijsschieten op de Amerikaanse zakenbank Goldman Sachs. Een ex-manager doet bij zijn vertrek een boekje open over de 'giftige cultuur' bij de bank.
Greg Smith stelt in The New York Times dat Goldman Sachs het spoor bijster is geraakt. Alles zou er gericht zijn op zoveel mogelijk geld verdienen voor de bank. Het belang van de klant, zijn succes of groei, zouden geen onderdeel meer zijn van de bedrijfscultuur.
Muppets
Intern worden klanten zelfs regelmatig weinig vleiend Muppets genoemd. Maar als we kijken hoe sommige klanten van de bank hebben geopereerd, dan kun je eigenlijk wel zeggen dat hier iets in zit.
Neem Neerlands trots, pensioenfonds ABP. In januari werd bekend dat het ABP Goldman voor de rechter in New York sleept om compensatie te krijgen voor verliezen op hypotheekobligaties. In een lijvig rechtbankdocument zet het fonds uiteen hoe het zou zijn misleid.
In de kern komt het erop neer dat Goldman het risico op deze producten verkeerd heeft voorgesteld. Later bleek dat de banken die de feitelijke hypotheekverstrekking deden, het niet zo nauw hadden genomen met de regels. Er werd gerommeld met taxatierapporten en documentatie van hypotheeknemers werd niet gecheckt. Volgens het ABP wist Goldman dit, maar hield het de informatie willens en wetens achter, mede om het eigen straatje schoon te vegen.
Lezen ze bij het ABP geen kranten?
Maar de grote vraag die elke pensioengerechtigde van het ABP, en dat zijn er enkele miljoenen in Nederland, zich zou moeten stellen is: waarom belegde mijn pensioenfonds in de Amerikaanse hypotheekmarkt en stelde het zich bloot aan de Amerikaanse huizenmarkt terwijl al lang duidelijk was dat hier iets fundamenteel mis aan het gaan was?
Lezen ze bij het ABP geen Amerikaanse media? Ok, dit stuk in The Economist uit 2003 was wel erg ver voor de muziek uit. Maar in 2006 hoefde je echt niet met een vergrootglas te zoeken naar negatieve verhalen over een huizenzeepbel. FED-voorman Alan Greenspan waarschuwde er in 2005 al voor, superbelegger Warren Buffett in het voorjaar van 2006. Toch ging het ABP tot in 2007 door met kopen. Kijk maar naar ABP's aankopen (uit eerder genoemd document):
ABP had uit de buurt moeten blijven van huizenmarkt VS
Kijk, dat er wel flink wat kanttekeningen te plaatsen zijn bij Goldmans gedrag of tenminste dat van bepaalde werknemers van de bank, is wel min of meer duidelijk, al zegt ook voormalig werknemer Smith niet te weten van illegaal gedrag door de bank. Maar dat pleit het ABP niet vrij. Van een professionele financiële partij als het ABP zou namelijk verwacht mogen worden dat deze altijd goed kijkt of de investeringsbeslissing die zij neemt een verstandige is en wat de risico's zijn die deze beslissing met zich meebrengt. Het heeft er toch echt alle schijn van dat het stapje terug dat daarvoor nodig is – de vraag stellen: is dit nu het moment om hierin te stappen?- in 2006 en 2007 niet is gedaan.
Kortom, het ABP heeft gewoon niet erg slim belegd. Met zulke klanten is het eigenlijk helemaal niet zo gek dat ze elkaar bij Goldman Sachs af en toe grinnikend aanstoten en de vraag stellen: "zo, nog wat verdiend aan die Muppets?"
