De fiscus en het UWV verliezen hun voorrangspositie bij faillissementen. Zo komt meer geld beschikbaar voor andere schuldeisers, onder wie leveranciers.
Dit staat in een nog vertrouwelijk voorontwerp van de nieuwe insolventiewet. Het ontwerp, geschreven door een commissie vooraanstaande juristen onder voorzitterschap van de Nijmeegse hoogleraar privaatrecht Bas Kortmann, wordt na de zomer gelanceerd.
In het ontwerp verandert de verhouding tussen zogeheten preferente en concurrente schuldeisers. ’Gewone’ crediteuren, veelal actief in het midden- en kleinbedrijf, ontvangen straks de helft van het bedrag dat wordt uitgekeerd aan preferente schuldeisers.
Het voorontwerp heeft ook gevolgen voor de banken, die in het huidige stelsel buiten het faillissement staan. In het nieuwe stelsel krijgt de bewindvoerder meer bevoegdheden ten koste van de pand- en hypotheekhouders. Hij kan zelf onroerend goed verkopen om de opbrengst daarvan – na aftrek van een bepaald percentage voor de boedel – ten goede te laten komen aan de banken.
Doel van de nieuwe wet is om vaker een doorstart van bedrijven mogelijk te maken die in financieel zwaar weer zijn beland. Surseance en faillissement worden in één insolventiewet geschoven. De functies van curator en bewindvoerder gaan op in die van één centrale bewindvoerder.
In Nederland bestaat onvrede over het gegeven dat een surseance meestal het voorportaal is van een faillissement. In de VS komt het veel vaker voor dat een bedrijf in moeilijkheden een succesvolle doorstart maakt, nadat met schuldeisers een akkoord is gesloten.
(Het Financieele Dagblad)
