Geen producten in de winkelwagen.
Ondanks dat we allemaal aardig in staat lijken om thuis te werken, zijn er sommige zaken waar we nog steeds voor naar kantoor moeten komen. Een belangrijke afspraak met de baas waarbij je elkaar in de ogen wilt kunnen kijken, een collega die zoveel verschillende papieren met cijfers heeft dat je er via de telefoon niet uitkomt.
Zaken die we vroeger niet voor mogelijk hielden – afspraken met meerdere mensen, het bijwonen van vergaderen – gaan nu allemaal digitaal, zij het soms met de nodige aanpassingen. Een zaak waarvoor we echter nog altijd naar kantoor moeten komen die in het verlengde hiervan ligt is de brainstorm. Maar waarom?
Creativiteit
Tomas Chamorro, professor Business Psychology aan de University College London vraagt zich in een artikel op HBR af waarom we voor het bedenken van nieuwe ideeën elke keer mensen fysiek in dezelfde kamer willen zetten. Wellicht is het voor het doordenken, het verder gaan op andermans ideeën. Maar zou een brainstorm niet meer opleveren op het moment dat je zelf nadenkt en enkel je eigen creativiteit aanboort?
Gelukkig is ook daar tegenwoordig een technologische oplossing voor: online brainstormen. Websites als Groupmap en Stormboard helpen je om alle creatieve ingevingen te bewaren, waarna mensen deze (eventueel anoniem) kunnen aanvullen of becommentariëren.
Domineren
Onderzoek naar online brainstormsessies stemt positief. Volgens een studie van Princeton University die groepen met fysiek en virtuele attentie vergeleek, kwam de groep die digitaal samenkwam met ideeën van betere kwaliteit en hadden ze een hoger gemiddelde van ideeën per persoon. Niet alleen dat – ze waren zelf ook meer tevreden over hun eigen bijdrage. Logisch: die ene collega die altijd het hoogste woord heeft, zal in een fysieke bijeenkomst meer ideeën aandragen en de anderen (onbewust) de mond snoeren.
Het is een van de redenen die Chamorro noemt waarom virtuele brainstorms beter zouden werken. ‘Het feit dat iemand de sessie totaal lijkt te domineren, zorgt ervoor dat de hersenen van de anderen blokkeren en hun creatieve ideeën dus niet op gang komen.’
In de virtuele brainstorm maakt het dus niet uit wie er allemaal in de groep zitten. Sterker nog: het maakt niet uit hoe groot de groep is. ‘Terwijl het bij een fysieke brainstorm al snel rommelig wordt bij een stuk of zes deelnemers, kunnen hier wel vijftig mensen apart van elkaar nadenken over een probleem of nieuw product. Zo krijg je uiteindelijk dus meer ideeën, waardoor de kans op iets bruikbaars significant vergroot wordt.’
Anonimiteit
Een ander voordeel dat Chamorro noemt is het durven uitspreken van ideeën. Sommige mensen voelen zich oncomfortabel bij het idee dat er direct gereageerd kan worden op hun gedachtes. Natuurlijk kan er later anoniem op ideeën worden gereageerd, maar dat maakt het minder pijnlijk dan ten overstaan van een groep collega’s. De anonimiteit die de virtuele brainstorm biedt, zorgt ervoor dat zelfs de meest uitzinnige dingen uitgesproken worden – wat soms de meest bruikbare zaken blijken.
Een derde en laatste voordeel is de diversiteit in ideeën. Charmollo waarschuwt hierbij – dit gebeurt enkel als een virtueel programma voor brainstorms goed ontworpen is. Dat het vaak dezelfde mensen zijn die ideeën aandragen zorgt voor homogene ideeën; zij bepalen het niveau van de aangedragen opties. Wie collega’s niet blootstelt aan de ideeën van anderen, zal te maken hebben met een groter scala aan oplossingen – en dat is wat je uiteindelijk wilt.
