Winkelmand

Geen producten in de winkelwagen.

Bob en laat een ongewenste-intimiteitenzaak tot de bodem uitzoeken

Bob is divisiedirecteur bij een groot concern. Bob doet zijn best. In aflevering 34 laat hij een ongewenste-intimiteitenzaak tot de bodem uitzoeken.

Aan: Bob Van: COIodW Betreft: Affaire Van der Hoeven Beste Bob, Op jouw verzoek heeft de Commissie Ongewenste Intimiteiten Op De Werkvloer gepoogd klaarheid te brengen in de affaire Wim van der Hoeven. Onze (uiteraard strikt vertrouwelijke) bevindingen: 1. Dat Wim van der Hoeven, van beroep senior account manager, op 25 februari de zogenaamde vrijmibo heeft bezocht. Dit wordt bevestigd aan de hand van zes getuigenverklaringen (zie attachments 1 tot en met 6), alsmede door de verklaring van Van der Hoeven zelf dat hij ‘dit nou eenmaal elke vrijdag doet’ (zie attachment 7, pag 3). 2. Dat Mieke de Waal, van beroep telefoniste/receptioniste, eveneens deze vrijmibo bezocht. Dit wordt bevestigd aan de hand van drie getuigenverklaringen (zie attachments 8 tot en met 10), alsmede door de verklaring van De Waal zelf dat zij ‘zin had in een biertje’ (zie attachment 11, pag. 8). 3. Dat Van der Hoeven om of omstreeks 17.45 uur toenadering heeft gezocht tot De Waal. Beiden zijn het erover eens dat Van der Hoeven aan De Waal vroeg of zij nog wat nodig had. Volgens Van der Hoeven (zie attachment 7, pag. 5) keek hij daarbij nadrukkelijk naar haar lege glas. In de herinnering van De Waal keek hij niet alleen in haar glas maar vervolgens ook in haar ogen (zie attachment 11, pag. 12). 4. Beiden zijn het erover eens dat vervolgens Van der Hoeven een flesje bier is gaan halen voor De Waal en een flesje Spa voor hemzelf. Beiden zijn het er tevens over eens dat tijdens het nuttigen van deze consumpties Van der Hoeven aan De Waal vroeg hoe het leven na haar scheiding er uitzag en dat De Waal zei: ‘Nou ja, best wel moeilijk soms’ (zie attachment 7, pag. 34 en attachment 11, pag. 19). 5. Over wat vervolgens gebeurde, lopen de versies uiteen: a. Volgens De Waal zou Van der Hoeven op dat moment zijn arm om haar heen hebben geslagen en haar naar zich toe hebben getrokken. Hierna zou hij hebben gezegd: ‘Als ik wat voor je kan doen, dan hoor ik het graag.’ Hierop zou hij hebben geknipoogd en het bovenste deel van zijn lichaam tegen haar borsten hebben geduwd (zie attachment 11, pag 37-41). b. Volgens Van der Hoeven heeft hij inderdaad een arm om De Waal heengeslagen en haar naar zich toegetrokken. Hij ontkent echter te hebben geknipoogd. Volgens Van der Hoeven kan dit eventueel zo zijn overgekomen, aangezien hij het die week nieuwe contactlenzen had die, stelt hij, nogal irriteerden (zie attachment 11, pag. 42-49, alsmede attachment 13: verklaring van Van der Hoevens opticien You And Eye!). Dat hij haar borsten zou hebben aangeraakt, ontkent hij, althans, hij kan zich dit niet herinneren, en verklaart hierbij nadrukkelijk dat zijns inziens de borsten van De Waal van een dusdanige omvang zijn, dat indien hij ze had aangeraakt, dit hem wel was bijgebleven (zie attachment 11, pag 52-55). 6. Bij dit cruciale punt was slechts een getuige aanwezig: Jan-Kees de Laat, van beroep assistant junior marketing services agent. Helaas meldt deze vanwege ‘een nogal heftig biergebruik’ zich niets te kunnen herinneren van genoemde vrijmibo (zie attachment 14). Aldus onze bevindingen. Wij wensen de directie veel wijsheid toe met het afhandelen van deze zaak. Hoogachtend, Commissie Ongewenste Intimiteiten Op De Werkvloer Beste commissie, Mijn complimenten voor jullie heldere rapportage! Ik denk dat een Koffi Annan hier jaloers op zou zijn! Zoals het hoort in zo’n gevoelig onderzoek gaan jullie alleen uit van feiten en niet van geruchten. Bovendien sparen jullie kool noch geit, wat in het moderne management maar al te vaak gebeurt, zeker als het intermenselijke relaties betreft, met alle consequenties vandien, zoals ik onlangs nog eens goed ingepeperd kreeg tijdens de cursus Stop running with the hares and hunting with the hounds. Het was zeker de moeite waard van die twee maanden werk die jullie erin hebben gestopt. We blijven natuurlijk zitten met het gegeven dat de cruciale getuige zich niets meer kan herinneren van die vrijdagmiddag, maar dat doet aan de intentie en de grondigheid van jullie onderzoek natuurlijk niets af. Bovendien zal ik de chef van Jan-Kees de Laat nog vandaag melden dat hij hem eens ernstig onderhoudt over zijn drankgebruik. Sterker nog: wat mij betreft wordt De Laats contract voor bepaalde tijd niet omgezet in een contract voor onbepaalde tijd. Hard? Ja, klopt: erg hard. Maar: nodig. Want inmiddels hebben we wel geleerd dat een onderzoek als dit alleen dan zin heeft als er ook consequenties uit voortvloeien, hoe hard die consequenties voor bepaalde betrokkenen ook mogen zijn. Groet, Bob

Dagelijks de nieuwsbrief van Management & Leiderschap ontvangen?



Door je in te schrijven ga je akkoord met de algemene en privacyvoorwaarden.