'Hij ziet er stoer uit, maar heeft ook een sticker: terreinrijden verboden'
Zes leuke en één naar eigen zeggen saaie auto, is dat niet wat overdadig?
Het is een hobby, hè. Het begon allemaal met een vriendje uit mijn studententijd. Met hem kocht ik in Frankrijk voor 3.000 gulden mijn eerste Daf. Mijn huidige man heeft ook een voorliefde voor Dafjes. Het is toch een Nederlandse auto, hier ontworpen en gemaakt. Het knutselen vind ik ook leuk. Ik heb een hang naar techniek, heb niet voor niets bouwkunde gestudeerd. Nu staat Muts weer in de garage met een rammelende secundaire.”
Muts?
“Ja, mijn oude, bruine woon-werk-Daf 55 uit 1970. De achterste poelies van de bijzondere transmissie zijn niet in orde. De Volvo – een moderne klassieker – heet de Witte Schicht. Verder hebben we Gijs, een 66 coupé uit ’75; Sekreet, een 55 coupé uit ’71 en Kapitein uit 1974. Dat is een 66YA, een speciale legeruitvoering, er zijn er maar 1.200 van gemaakt. Logisch ook, want hij is volkomen ongeschikt voor onherbergzaam terrein. Hij heeft een stoer uiterlijk, maar ook een sticker: ‘Terreinrijden verboden’. Terwijl ik met Muts wel rally’s in het bos reed.”
Daar heb je toch ook een Land Rover voor?
“Het Oranje Gevaar? Ja, maar die is meer van mijn man. We knappen hem nu op om er in 2011 mee off road door IJsland te kunnen rijden.”
En die saaie, naamloze leasebak?
“Tja wat kan ik daar over zeggen… Hij doet het altijd.”
Rijdt vier Dafjes, één Land Rover (’79), één Volvo 480 (’91) en een Ford Focus
Dagelijks bestaan manager bij PRC, adviesbureau voor gebouwde omgeving
Aantal km’s ca. 45.000 (Focus), ca. 3.000 (de andere auto’s) per jaar
