Een extra belastingschijf voor de hoogste inkomens en meer autobelastingen. Dit alles voor een betere samenleving? Welnee, het is gewoon een luie manier om collectieve lasten te drukken.
“Een jaloeziebelasting”, noemde Ineke Dezentjé het al op mt.nl Daarmee heeft ze natuurlijk een punt. De belasting is er helemaal niet om daarmee wie dan ook te helpen, maar om overheidskosten af te vangen. ’Eerst de kippen plukken, dan investeren’, lijkt de overheid te redeneren. De overheid doet ondertussen haar uiterste best met redeneren waarom de nieuwste belastingvondst plausibel is. Termen als ’hervorming van de verzorgingsstaat’ vliegen ons om de oren. Maar niemand trapt er nog in. Naast het weerpraatje is het eendrachtig foeteren op de uitgave ’van onze belastingcenten’, een nationale traditie geworden. Niet onterecht. Ook de voertuiggerelateerde belastingen lopen de spuigaten uit. Opbrengsten: zeventien miljard. De ’groene stoplap’ die als reden voor allerlei autobelastingen wordt gebruikt is doorzichtig, en bovendien hypocriet.
Slechts vijf miljard van de overheidsuitgaven gaat naar verbetering van de wegen, de overige twaalf miljard besteedt de overheid aan andere doeleinden: Europa, defensie enzovoorts.
De gemiddelde manager zou nog begrip op kunnen opbrengen voor alle belastingverhogingen als de overheid woord zou houden. Zeventien miljard voor bestrijding van het fileprobleem en voor milieuvriendelijke auto’s, bijvoorbeeld. Een idée fixe. De overheid haalt met smoesjes een deel van het geld uit de portemonnee en geeft daar naar eigen inzicht zakgeld voor terug. Ook managers zouden minder mopperen als de smoezen achterwege bleven. Niks milieu of hervorming van de verzorgingsstaat. De overheid heeft gewoon geld nodig.
