Een nieuw jaar, een nieuwe BV Nederland. Dit keer een serie columns rond de vraag: hoe overleef ik 2009? Richard van den Boogaard geeft als eerste antwoord.
Eén van mijn favoriete quotes is van John F. Kennedy: "When written in Chinese, the word "crisis" is composed of two characters. One represents danger and the other represents opportunity." Gevaar en kans.
Natuurlijk betekent een crisis primair gevaar. Wanneer je immers geconfronteerd wordt met niet of slecht gevulde orderportefeuilles, noopt dat tot het nemen van drastische maatregelen, die indirect weer een gevaar opleveren voor de inkomens van gezinnen. Echte mensen die hun ziel en zaligheid voor een bedrijf hebben gegeven – 36 uur of meer per week.
Een nieuwe kans
Doen genoeg bedrijven dat, dan wordt een crisis een zichzelf versterkend fenomeen en zakken we van de recessie in een depressie. Vandaar ook dat overheden er alles aan (moeten blijven) doen om massaontslagen te voorkomen. Anderzijds kan de overheid mensen ook stimuleren om het leven als werknemer – tijdelijk of permanent – te verruilen voor het ondernemerschap.
Voor mij persoonlijk heb ik besloten dat het woord crisis vooral gaat staan voor een nieuwe kans. Het afgelopen jaar heb ik mij gespecialiseerd in het vakgebied van branded channels en ik ben van plan om die expertise ter beschikking te stellen aan andere merken dan de Rabobank. Ook media-exploitanten en overheid behoren tot mijn prospects en ik ga mijn stinkende best doen hen te overtuigen van mijn toegevoegde waarde. Niet zozeer omdat het moet, maar vooral omdat ik ervan overtuigd ben dat ik het kan.
Is dit dan een elevator pitch voor mijn nieuwe bedrijf? Ja en nee. Ja, want u heeft het zojuist toch even gelezen. Nee, omdat ik ermee wil aantonen dat de crisis ons meer dan ooit moet gaan stimuleren om innovatief te zijn. Om bij je zelf na te gaan wat je kennis en ervaring is en hoe deze te vertalen zijn in marktkansen.
Bovendien ben ik er inmiddels achter gekomen dat de stap naar het ondernemerschap minder moeilijk is dan menigeen denkt. Als zzp-er verhuur je vooral jezelf en vallen de benodigde investeringen behoorlijk mee. Met een laptop en een mobiel kom je al heel ver. Met een short-lease auto nog iets verder. Daarnaast bestaat er een regeling bij het UWV om een bedrijf te starten met behoud van een uitkering.
Baanzekerheid is relatief
Ik hoop vooral dat de crisis een louterend effect heeft op het werknemerslegioen. Ondernemerschap is iets dat een reële optie zou moeten worden. Hetzij noodgedwongen en tijdelijk, dan wel uit roeping of in ieder geval vrije keuze. Het enige gevaar van ondernemerschap is dat wie eenmaal succesvol is, niet meer terug wil in loondienst.
Wie niet slaagt, heeft het in ieder geval geprobeerd en zou niet moeten worden bestraft voor het initiatief. Zeker niet door overheidsinstanties zoals het UWV of de belastingdienst. Werkgevers waarderen het ondernemerschap al: wie ondernemer is geweest, kent de waarde van geld, staat anders in het leven en is dus altijd waardevoller op de arbeidsmarkt.
Tenslotte hoop ik dat er vanaf komend schoolseizoen op alle MBO's, HBO's en universiteiten eindelijk een keuzevak ondernemerschap komt waarin studenten wordt geleerd dat baanzekerheid een relatief begrip is en dat ondernemerschap mooie uitdagingen biedt. Eind 2009 wil ik ze graag vertellen of het woord crisis voor mij persoonlijk inderdaad een nieuwe kans is gebleken.
