De krappe arbeidsmarkt stelt jongeren in de positie om eisen te stellen aan werkgevers. En dat doen ze ook volop. Ze willen hoge salarissen. Absoluut niet overwerken, maar werk-privébalans. Ze eisen diversiteit op de werkvloer, een duurzaamheidsbeleid en een woke opstelling.
Tegelijkertijd komen ze vaker dan ooit niet opdagen, zonder bericht. Of ze melden zich last-minute ziek via een appje.
Werkgevers worstelen daarmee. Wijzelf ook. Het eisenlijstje is lang en wat krijgen wij ervoor terug? En hoever moeten we gaan in het tegemoetkomen? Ga je bijvoorbeeld mee in het ‘genderneutraal’ werven van personeel?
De toekomst is woke
Mijn zus en nichtje nodigden me onlangs uit om mee te gaan naar Harry Styles. Voor wie hem niet goed kent: Harry draagt jurken en valt niet op mannen of vrouwen, maar op mensen. Heel woke.
Honderdduizenden mensen kwamen van heinde en verre om deze wereldartiest te zien. Nooit eerder zag ik zo’n gemengde groep mensen bij elkaar. Alle kleuren van de regenboog, alle genders en geaardheden waren aanwezig en iedereen was overduidelijk welkom.
Ik keek naar Harry Styles en dacht: de toekomst is liberaler dan de meeste werkgevers willen. Maar ik zie het wel zitten.
Zeiken is te makkelijk
Werkgevers noemen jongeren ‘veeleisend’ en ‘lui’. ‘Toen ik jong was, maakte ik dagen van 12 uur zonder te zeuren’, zeggen we dan. ‘De jeugd van tegenwoordig wil niet werken.’
We zeggen er niet bij dat wij een studiebeurs kregen en het betaalbaar was om een huis te huren of kopen. We vergeten dat klimaatveranderingen en pandemieën nog geen issue waren. Wij zaten niet twee jaar opgesloten in wat de bloei van ons leven had moeten zijn.
Hoewel ik ook moeite heb met hoe Gen Z zich opstelt, vind ik dat gezeik op ‘de jeugd van tegenwoordig’ oneerlijk. En niet constructief.
Want het gaat niet goed met jongeren, er is echt iets aan de hand. Ziekteverzuim is sky-high, ook bij ons, en de mentale gezondheid loopt steeds verder terug. Is het gedrag dat ze laten zien niet een symptoom van de problemen die ze hebben?
Lees ook: Zo denkt Generatie Z over het kantoorleven
We moeten onze verantwoordelijkheid nemen
Kijk eens in de spiegel. Wie hebben deze jongeren opgevoed? Wij. Wie hebben ervoor gezorgd dat zij geen rooskleurig toekomstbeeld hebben? Wij. Wie moeten dan hun verantwoordelijkheid nemen? Wij, toch?
Als we willen dat jongeren hun houding veranderen, zullen we ze daarin moeten meenemen. Om met Ghandi te spreken: be the change you want to see in the world.
Jongeren doen dat. Ze zetten zich af tegen de status quo en dwingen werkgevers te veranderen. We moeten het klimaat serieus gaan nemen, hokjesdenken loslaten en maatschappelijke impact maken. En niet meer verwachten dat iemand overwerkt zonder dat er iets tegenover staat.
En ja, ik vind ook dat de discussies soms doorslaan, maar de jeugd heeft wel de toekomst. Uiteindelijk moeten we het met elkaar doen. Dus kap met afgeven op de ander en ga de verbinding aan.
Doet Harry Styles ook, en hij trekt volle zalen.
