Opeens was Jean-Paul Close, ceo van de 5K Consultancy Group, een alleenstaande vader. Hoe ging hij daarmee om?
Het was 2003 toen ik er onverwacht alleen voor kwam te staan. Na een succesvolle loopbaan in algemene directiefuncties in verschillende landen was ik bij terugkeer in Nederland plotseling een alleenstaande vader met twee kleine kinderen. De jongste was twee jaar oud. Ik was 45 jaar jong en Nederland verkeerde in een economische recessie.
Mijn enige startkapitaal was mijn academische achtergrond, mijn 25 jaar wereldwijde ervaring, mijn vaderlijke verantwoordelijkheden en mijn intellectuele onrust om wat te maken van de tweede helft van mijn leven. In deze tijd heb ik het volgende geleerd:
1. Geld is een middel, geen doel op zich. Materiële welstand is heel vluchtig als de veiligheid en stabiliteit van je gezin op de tocht staan. Dan is geld ineens helemaal niet meer belangrijk en worden andere dingen veel waardevoller. Gelukkig zijn is niet relatief aan salaris of status maar aan innerlijke waarden die veel kleiner en persoonlijker zijn dan externe stereotyperingen. Hetzelfde geldt voor "succes".
2. 3 maal 8: in mijn eerste boek "Handboek voor de (toekomstige) Marktleider" (2005) schreef ik hierover en veel mensen vertellen mij nu nog hoe veel deze formule hen heeft geholpen. Het is een formule voor balans en stelt dat een dag 24 uur heeft en elk van ons drie basisverantwoordelijkheden draagt. De eerste is de "ik", niet in egoïstische zin maar in de zin van biologische eenheid die optimaal in stand gehouden moet worden.
De tweede is onze directe omgeving, te weten onze kinderen, echtgeno(o)t(e), familie, enzovoorts, daar die gedurende ons hele levenspad aanwezig zullen zijn. En de derde is datgene wat we moeten doen om de eerste twee optimaal in stand te houden. Velen noemen dat "werk" maar in tijden van oorlog zouden we dat "overleven" noemen. Alle drie de verantwoordelijkheden dienen in balans te zijn en evenveel aandacht te krijgen in die 24 uur, vandaar 3 maal 8. Dat lukt niet altijd maar is wel een streven dat men zich als uitdaging eigen kan maken.
3. Solidariteit: In de momenten van grote persoonlijke ellende heb ik heel veel steun gehad van familie, vrienden en kennissen uit de meest onverwachte hoeken. Vaak had ik heel veel moeite met die steun omdat ik altijd gewend was geweest voor mijzelf te zorgen, totdat iemand tegen mij zei: "Jean-Paul, laat mij nu. Kun je niet begrijpen dat ik het FIJN vind om jou te kunnen helpen?". De oogopener dat je niets alleen kunt, dat afhankelijkheid helemaal niet bedreigend is en dat samenwerken de basis is van alle succes, is iets dat daarna ook weer de basis is geworden voor mijn professionele wederopbouw.
Mijn organisatie van ondernemerscoaches heeft nu wereldwijde ambities rond de idealen en praktische methoden die zijn ontstaan uit mijn eigen leerproces. Wij willen niet alleen bijdragen aan het succes van onze klanten maar dit succes ook gebruiken voor een maatschappelijk verantwoorde mentaliteit verandering op basis van bovenstaande principes. Die uitdaging zou ik nooit aankunnen als ik de genoemde lessen niet had geleerd en dagelijks toepas in mijn nieuwe leven, waarin geluk, tevredenheid en balans naast intellectuele, persoonlijke en professionele realisatie is komen te staan. En dat gun ik iedereen.
