Geen producten in de winkelwagen.
Als jonge, Nederlandse econometrist met ondernemersambities meldde William Steenbergen (25) zich vier jaar geleden aan bij Stanford University, gelegen in het hart van Silicon Valley. Terwijl hij aan de prestigieuze universiteit in San Francisco zijn master Computational and Mathematical Engineering haalde, vond hij waarvoor hij eigenlijk gekomen was: een geschikte mede-oprichter voor een AI-startup.
Met die co-founder – zijn Canadese naamgenoot William Ross – ontwikkelde hij een algoritme dat verzekeraars helpt om risico’s beter in te schatten. Dit idee bleek een schot in de roos voor een sector die hoognodig moet digitaliseren. Steenbergen en zijn kompaan haalden binnen een jaar tijd met twee investeringsrondes 40 miljoen dollar op.
Maatschappelijk probleem
Het systeem dat ze hebben ontwikkeld kan een groeiend maatschappelijk probleem oplossen. Omdat het de laatste jaren steeds duurder wordt om verzekeringen af te sluiten tegen schade door het toenemende aantal bosbranden, overstromingen en orkanen, besluiten steeds meer mensen om zich niet meer te verzekeren. Dit is vooral in Californië aan de hand, als gevolg van de vele bosbranden die daar woeden. Veel verzekeraars zijn in deze staat zelfs gestopt met het aanbieden van polissen.
Kun je uitleggen wat een verzekeraar precies aan jullie systeem heeft?
‘Laten we het simpel maken. Stel een verzekeraar in Californië verzekert tien verschillende mensen. Je hebt dan het liefst dat die in verschillende uithoeken van de staat wonen. Want als er ergens in het zuiden een bosbrand woedt, dan zal misschien een van die tien verzekerden een claim indienen. Die andere negen betalen daar dan voor. Maar stel dat ze allemaal in één regio zitten en precies daar ontstaat brand. Dan heb je een probleem.’
‘Om dat te voorkomen, probeert iedere verzekeraar een portfolio van verzekerden samen te stellen waarop ze een wiskundig model baseren. Jaarlijks levert dat een plan op waarin bijvoorbeeld staat dat het gunstig is om 50 procent van de verzekerden in het noorden te hebben, 30 procent in het zuiden en 20 procent ergens in het oosten. Maar wat het probleem is, is dat die plannen worden uitgeschreven in e-mails en pdf’jes die worden opgestuurd naar de mensen die daadwerkelijk de verzekering verkopen, zogeheten underwriters.’
Aanbevelingssysteem voor salesmensen
Deze underwriters zijn in feite salesmensen. Hoe de rest van het portfolio van de verzekeraar eruit komt te zien, boeit ze niet zoveel. ‘Als je ze ernaar vraagt, zeggen ze ook: wij managen ons eigen mini-portfolio. Dat zorgt ervoor dat het portfolio van een verzekeraar er een jaar later helemaal niet uitziet zoals ze gepland hadden’, aldus Steenbergen.
‘Het algoritme dat wij hebben gebouwd, zorgt ervoor dat we met dat hele plan en al die pdf’s een aanbevelingssysteem creëren voor die salesmensen. Dat systeem zegt: hé, ik zou eens even naar deze regio’s en verzekeringen kijken. Niet alleen omdat dat iets bijdraagt aan goede risicospreiding, maar ook omdat het goed is voor de rest van het portfolio van de verzekeraar. We zijn dus eigenlijk een soort communicatie-algoritme voor enerzijds degenen die dat plan schrijven en anderzijds degenen die letterlijk op straat staan om de verzekeringen te verkopen.’
Zitten jullie die pdf’s allemaal in te voeren? Of gaat dat vanzelf?
‘Nee, veel gaat vanzelf. Het doel is om überhaupt geen pdf’s meer te schrijven. Wij zeggen eigenlijk tegen die portfoliomanagers en -analisten: stop met het schrijven van die pdf’s. Stap in plaats daarvan in ons softwareplatform Federato. Daar hebben we zogeheten rule builders die bijvoorbeeld aangeven dat je maar 20 procent van je portfolio in een bepaalde regio wilt hebben omdat daar veel bosbranden voorkomen. Dan heb je dat pdf’je niet meer nodig.’
Is Federato toepasbaar op alle soorten verzekeringen?
‘Wij begonnen met natuurrampen, omdat dat het onderzoeksveld was van mij en mijn co-founder. Wij modelleerden bosbranden voordat we hieraan begonnen. Maar toen kwamen we erachter dat het vooral gaat over correlaties tussen risico’s. Die kunnen geografisch zijn, zoals bij bosbranden.’
‘Maar er zijn ook non-geografische correlaties. Als verzekeraar van bedrijven wil je niet dat 95 procent van je portfolio bestaat uit restaurants. Want als er zoiets als covid gebeurt, heb je een enorm probleem. Zo zijn er nog allerlei andere factoren die voor een correlatie tussen risico’s kunnen zorgen. Wij hebben ons algoritme zo gebouwd dat het eigenlijk niet uitmaakt wat ervoor zorgt dat er een correlatie is. Het gaat om de wiskundige correlatie zelf. We doen ook in schadeverzekeringen voor eigendommen, borgstellingen en autoverzekeringen.’
Kan Federato de privacy van verzekerden niet in gevaar brengen? En is algoritmische discriminatie een risico?
‘Wij focussen ons vooral op commerciële verzekeringen. Verzekeringen voor onder meer bedrijven en ziekenhuizen. Bovendien zijn wij niet degenen die risico’s inschatten en prijsstellingen bepalen. Wij zorgen er alleen maar voor dat de doelen die verzekeraars stellen daadwerkelijk gehaald worden. Het is uiteindelijk de verantwoordelijkheid van de verzekeraar om ervoor te zorgen dat die doelen fair zijn, geen privacyrechten schenden en niet discrimineren. Daar is ontzettend strikte regelgeving voor.’
‘Ja, je kunt natuurlijk een scenario bedenken waarin een verzekeraar bij ons aanklopt met ontzettend discriminerende doelen. Wat doen wij dan? Gaan we dan helpen die discriminerende doelen te helpen? Daar hebben we nog nooit over hoeven nadenken en ik denk dat dat ook nooit hoeft, omdat er op dat gebied strikte regulering is.’
Terwijl andere techbedrijven het moeilijk hebben, halen jullie met twee vingers in de neus 40 miljoen dollar op. Wat maakt jullie bedrijf zo interessant voor investeerders?
‘Dat de verzekeringswereld anticyclisch is. Als het slecht gaat met de banken en de economie, dan gaat het meestal goed met verzekeraars. Dan hebben verzekeraars meer budgetten om uit te geven aan nieuwe software. Dat zou een reden kunnen zijn voor het feit dat het in een tijd waarin het economisch niet zo goed gaat, bij ons juist wel goed gaat.’
De reden van je vertrek naar Amerika was je zoektocht naar een co-founder. Wat maakt William Ross de juiste zakenpartner?
‘Ik wilde iets doen waar ik me goed bij voelde. Ik zocht iemand die ook een maatschappelijk probleem wilde oplossen. Ik had ook bij de advertentieafdeling van Google kunnen zitten, maar daar voel ik me niet goed bij. Dat was voor ons beiden de insteek. De mogelijkheid om je te kunnen verzekeren zou je kunnen zien als een mensenrecht. Dat dat nu in het gedrang komt, is de reden dat we hiermee begonnen zijn en ook nog steeds de reden dat we dit doen.’
Was het altijd al duidelijk dat je ondernemer zou worden?
‘Nee. Ik heb het altijd wel belangrijk gevonden om impact te maken en iets te doen waar ik me goed bij voel. Iets dat een doel heeft, dat vind ik superbelangrijk. Het was pas na mijn master en een aantal stages in Nederland dat ik zoiets had van: hé, ik zou eigenlijk datgene wat ik doe, zelf willen bepalen. Zo besloot ik om naar Silicon Valley te komen. Maar ik heb tot mijn twintigste altijd heimwee gehad, hoor. Als je me op mijn negentiende had gevraagd of ik ooit in het buitenland had willen wonen, dan was het antwoord absoluut nee geweest.’
Het idee voor Federato ontstond tijdens een vak waarvoor jullie in tien weken een startup moesten oprichten. Wat herinner je je van de pitch?
‘Na een korte pitch was er een panel dat ons ging afkraken, basically. Dat panel bestond uit onder anderen ondernemer en hoogleraar Steve Blank en een aantal partners van bekende venturecapitalfondsen. Het was heel cool om te doen. En dat afkraken was terecht. We hadden geen idee waar we het over hadden. We wisten niks van de verzekeringswereld. Maar uiteindelijk bleek dat we het best wel bij het rechte eind hadden. We hadden alleen geen feiten paraat die onze beweringen konden ondersteunen. Die kritiek is goed geweest, omdat we daardoor kennis hebben vergaard.’
Jullie hadden daarna ook kunnen zeggen: laat maar zitten. Wisten jullie zo zeker dat jullie een goed idee te pakken hadden?
‘Nee, ik wist niet zeker dat het een goed idee was. Ik wist wel zeker dat er een probleem was. En dat is het belangrijkste. Ik mentor een aantal founders die net beginnen. Wat ik altijd zeg is: je moet niet op zoek naar een oplossing of een heel goed idee, vind een probleem dat daadwerkelijk een probleem is. Dat is het allermoeilijkst. De oplossing vind je altijd wel, met de technologie die er nu is en door slimme mensen bij elkaar zetten.’
Hoe ga je, gezien die miljoeneninvesteringen, met druk om?
‘Daarin ben ik echt een nuchtere Nederlander. Ik denk dat ik goed met druk om kan gaan. Ik kan me goed voorstellen dat het er vanaf de buitenwereld uitziet alsof het allemaal ontzettend snel gaat, met plotseling die veertig miljoen en een team van veertig man. Maar zo voelt het niet. Ik heb er drie jaar aan gewerkt.’
‘Ik herinner me nog heel goed de dag nadat we die eerste 25 miljoen dollar op onze bankrekening hadden. Ik belde met Will en was het letterlijk vergeten. Ik denk er gewoon niet zo over na. Het is lekker dat we ons geen zorgen hoeven te maken over bepaalde dingen. Maar we gaan het bedrijf niet opeens heel anders runnen. Voor mij is er niet zoveel veranderd. Ik heb er gewoon ontzettend veel plezier in.’
Lees ook: 6 tips om het als ondernemer te maken in Silicon Valley
