Geen producten in de winkelwagen.
Wat is Tryst Energy?
Steeds meer apparaten worden op het internet aangesloten, welkom in de wereld van Internet of Things (IoT). In smart city’s weet je straks precies welke parkeerplaats bezet is en welke niet. De sensoren die daar voor nodig zijn hebben energie nodig. Nu wordt die energie vaak nog geleverd door batterijen, maar die raken leeg en moeten dan vervangen worden. Tryst Energy heeft met haar ‘Light Energy’ technologie een module in handen waardoor een batterij bij kleine apparaten niet meer nodig is.
De sensor ter grootte van een postzegel wekt in 4 uur tijd genoeg stroom op om een apparaat de hele dag van energie te voorzien. Een CO2-meter, een bewegingssensor of elk ander apparaat dat je op het internet kunt aansluiten kan op die manier altijd online zijn. Bijzonder is dat de module nauwelijks licht nodig heeft om energie op te wekken. Het werkt zelfs onder een bureau.
Volgens medeoprichter Nick Kiran maakt dat de module dan ook best speciaal. “Daar komt de term light energy ook vandaan. Het is zo efficiënt dat je het eigenlijk geen zonne-energie meer kan noemen. Met ongeveer 200 lux (daglicht is al 13.000 lux) werkt het al. En het gaat minimaal 75 tot 100 jaar mee, misschien zelfs nog veel langer”, stelt Nick.
Stel je voor dat een gemeente alle parkeerplaatsen wil voorzien van nabijheidssensoren, zodat je kunt weten welke plaatsen bezet zijn, hoe vaak ze bezet zijn en hoe lang ze bezet zijn. Dat is ook handig als je de mogelijkheid wil aanbieden om een parkeerplaats te reserveren of de prijs wil laten afhangen van de vraag. Als je in al die sensoren een batterij hebt zitten, wordt dat een enorme operatie.
Elke batterij moet om de drie tot vijf jaar worden vervangen. Dat kost niet alleen geld, maar er moet ook steeds iemand naar die parkeerplaats toe om een simpel batterijtje te vervangen. “Dat is niet alleen onhandig, maar ook superslecht voor ons milieu en het is ook duur, ja echt, duurder dan onze Light Energy technologie”, meent Nick.
Luister naar het verhaal van Nick Kiran:
Wie zitten erachter?
Tryst Energy is ontstaan als spin-off vanuit het bedrijf Tweetonig, dat zich vooral bezig houdt met industrieel ontwerp. Bij het testen van veel IoT-producten gingen er regelmatig grote bakken met batterijen de recycling in. Volgens de oprichters van Tryst Energy John Tillema (31, foto rechts) en Nick Kiran (24) moet dat anders kunnen. Uit frustratie over al dat chemische afval bedachten zij de ultrakleine en efficiënte zonnecel. John is de product ontwikkelaar van de twee en Nick zorgt voor de versterking van de marktpropositie, marketing en communicatie.
Wie zitten er op te wachten?
Je zou clichématig kunnen zeggen iedereen. “Niemand wil dat we onze planeet nog meer gaan vervuilen met de batterijen van IoT-apparaten”, vertelt Nick. Kenners verwachten dat er in 2020 zo’n 20 miljard apparaten aangesloten zijn op het internet. Dat aantal zal gestaag veel verder stijgen. Vooral mensen die zich bezighouden met de zogenaamde smart city en bedrijven die gericht zijn op IoT-oplossingen zijn gebaat bij Tryst Energy.
Als je geen batterij meer nodig hebt, dan heb je ook nooit meer een uitvallend apparaat, tenzij de sensor zelf kapot is natuurlijk. “Geen downtime betekent een aanzienlijk betere gebruikerservaring voor de consument”, meent Kiran. “Je moet er toch niet aan denken dat 10 procent van de connected parkeerplaatsen niet beschikbaar is, omdat de batterij leeg is? Mensen blijven dan dus rondjes rijden in het centrum van de stad. Dat is niet erg duurzaam.”
De mannen van Tryst Energy denken nadrukkelijk na over de milieuproblemen door batterijen, maar zien ook een betere business case dankzij hun energie oplossing. IoT-oplossingen worden volgens hen nu gecanceld, vanwege de dure en arbeidsintensieve batterijvervanging. “Als je het praktisch enige slijtende onderdeel, de batterij, uit die business case haalt, dan wordt die opnieuw interessant”, verklaart Kiran.
Hoever is de ontwikkeling van Tryst Energy?
De module van Tryst Energy is klaar om wereldwijd batterijen te vervangen. Het product werkt en kan nu al worden ingezet in tal van organisaties. Als een bedrijf of overheidsinstantie nadenkt over IoT-oplossingen, dan kan deze eigenlijk direct zonder batterijen aan de slag.
Wat is het businessmodel?
Tryst Energy verdient geld met de verkoop van de modules zelf. Daarnaast denkt het bedrijf ook graag mee aan maatoplossingen en andere toepassingen. De oprichters hopen dat andere bedrijven de module ook massaal gaan inzetten voor hun eigen IoT-oplossingen.
“Als we ze alleen zelf gebruiken, dan is de impact die wij maken op het milieu relatief beperkt. Dus we willen juist dat ook andere bedrijven de module gaan gebruiken, zodat we er flinke aantallen mee gaan maken. Dan kan de impact op het milieu enorm zijn”, denkt Kiran. Naast de zeer efficiënte zonnecel pakt Tryst Energy ook de ontwikkeling van energiezuinige IoT-hardware op. “Als een apparaat minder energie nodig heeft, dan heb je ook minder zonne-energie nodig om dat apparaat draaiende te houden. Dat is een van de mooie dingen die je oppikt tijdens het maken van een Light Energy module”, lacht hij.
Nog geld nodig?
“Ja, altijd! Maar laat ons er dan ook wat voor terug doen”, zegt Nick meteen. Hij doelt daarmee op allerlei toepassingen. “Als er nu iemand bij een organisatie rondloopt met een vraagstuk over IoT of duurzaamheid dan willen we hem of haar graag ook direct helpen”.
Alle startups van de week vind je hier
Luister naar de oprichters op Soundcloud
