Dat blijkt uit een analyse van de site Fambizz. Die heeft een top 30 van vermogensbeheerders samengesteld die het meest geschikt zouden zijn voor familiebedrijven die in de slappe was zitten. Het nieuwsportaal voor familiebedrijven koppelde er een onderzoekje aan en wat blijkt: familiebedrijven laten zijn te weinig oplettend als het gaat om hun beleggingen. Ze vertrouwen hun centen bovendien toe aan een toenemend aantal zogeheten ‘family offices’, chique financiële tussenpersonen voor familiebedrijven.
Eerst een stapje terug. Sinds 2013 geldt het provisieverbod op financiële dienstverlening. De beloning van adviseurs en van directe aanbieders mag door het provisieverbod niet meer in de prijs van het product zitten. Ook mogen adviseurs voor deze producten geen vergoeding (provisie) meer ontvangen van de aanbieder.
En wat is het probleem: onder brancheorganisaties bestaat echter bezorgdheid over de ‘trucs’ die banken en andere aanbieders van beleggingsproducten na dat verbod in het leven hebben geroepen. Familiebedrijven en andere vermogenden zijn de dupe van hoge kosten en zogeheten paraplufondsen, zo stelt Fambizz.
Beter opletten
‘Transparantie en daadwerkelijk de klant voorop stellen zijn begrippen die nog ver weg zijn. We zien zelfs volop nieuwe trucs ontstaan in de sector’, zegt Hans Dubbeldam, voorzitter van de Vereniging van Echt Onafhankelijke Vermogensadviseurs tegen de website. Hij noemt het voorbeeld van banken die ondanks het opheffen van het provisieverbod hogere kosten in rekening brengen en ook werken met zogeheten parapluconstructies. In dat geval worden er een aantal fondsen op elkaar gestapeld die elk weer onnodige kosten in rekening brengen.
Theo Andringa, voorzitter van de Vereniging van Vermogensbeheerders zegt tegen Fambizz zich bijzonder zorgen te maken over zogeheten ‘”>execution only’-producten, producten waarvoor geen advieskosten in rekening gebracht mogen worden. Die zouden door vermogensbeheerders en adviseurs onterecht worden aangeboden als adviesproducten.
Families zouden zelf ook wel wat kritischer kunnen worden is de conclusie. Ze zijn soms overdreven loyaal richting de private banks die hun jarenlang om de tuin hebben geleid met verborgen kosten.
