Er is veel aandacht voor De Bank. Namens het personeel heeft de Europese ondernemingsraad positief geadviseerd over de verkoop aan (of fusie met) Barclays.
Het personeel lijkt te strijden tegen andere samenwerkingsvormen, bijvoorbeeld met het consortium Royal Bank of Scotland, Santander en Fortis. Het personeel heeft extern zijn teleurstelling uitgesproken over de beschikking van de Ondernemerskamer van 3 mei, waarin het de bank niet was toegestaan LaSalle te verkopen zonder inmenging van de aandeelhouders. Het ontgaat mij volledig waarom het door de directie van de bank gekozen samengaan met Barclays wel door het personeel geaccepteerd wordt en de klacht van de aandeelhouders niet. De bank zou wel eens kunnen worden opgesplitst als de macht te veel bij de aandeelhouders komt te liggen, is het argument. Maar dat kan toch altijd?
Ik verdenk de bonden ervan nu veel ophef te maken, omdat ze eindelijk hun kans schoon zien leden te werven bij bankemployees. De rechtspositie van het personeel wordt door de aandelenverkoop hoegenaamd niet veranderd, ook niet door splitsing. En evenmin door de beschik king van de Ondernemingskamer. Gesteld nu dat de Barclaysdeal niet doorgaat, blijft de bank gewoon zichzelf. Zal de bank dan in de toekomst geen nieuwe reorganisaties uitvoeren? Ach, welnee! De bank reorganiseert al jaren en zal dat nog jaren blijven doen. Wat ik wil zeggen is dat de ABN Amromedewerkers dagelijks moeten vrezen voor hun baan, wie de aandeelhouder ook is. Zekerheid in het bankwezen is slechts het hypotheek- of pandrecht van de bank.
Marcus Draaisma is advocaat arbeidsrecht en partner bij Palthe Oberman Advocaten, arbeidsrecht specialisten.
