Beste Alice,
Ik heb een vraag over een mogelijke red flag voor een potentiële nieuwe medewerker. Ik ben op zoek naar iemand voor een instapniveau in een functie: iemand direct uit de schoolbanken die enthousiast is om veel te leren, nieuwe waardevolle connecties op te doen en die dit als een springplank ziet voor een mooie carriere. Ik heb het salaris iets hoger ingeschaald dan andere organisaties van onze omvang doen, om personeel te behouden. Dit werkte de afgelopen jaren prima.
Ik heb de positie recentelijk aangeboden aan een kandidaat, die vervolgens terugkwam met een tegenbod van het salaris. Ik krijg dit vaker, dus dat interesseert me niet – ik vind het goed dat mensen voor zichzelf opkomen. Het probleem zit hem in de manier waarop het gevraagd werd. Allereerst haalde deze kandidaat aan dat andere werkgevers significant meer betalen, om vervolgens een salaris aan te halen dat bij een baan past met meerdere jaren ervaring. Geloof me, Ik heb mijn huiswerk gedaan en dat soort bedragen horen niet bij een junior positie.
Vervolgens haalde de kandidaat zijn ervaring aan als reden om meer betaald te krijgen, maar deze persoon is net afgestudeerd en heeft nog nooit een baan gehad. Het enige wat ik kan bedenken als ervaring is afstuderen aan een prestigieuze universiteit. De positie vraagt daar echt niet om, en de kandidaat is niet aangenomen op basis hiervan.
De alarmbellen gingen af en nu maak ik me zorgen dat ik een verschrikkelijke keuze heb gemaakt. De kandidaat heeft de baan nog niet geaccepteerd en ik vraag me af wat ik moet doen. Het advies dat ik van verschillende mensen heb gekregen varieert van het intrekken van het aanbod tot het negeren omdat de kandidaat waarschijnlijk slecht is voorgelicht vanuit de universiteit over wat normaal is. In theorie volgt deze persoon de basisregels van een salarisonderhandeling, maar dan moet je wel iets hebben om dat te ondersteunen. Daarin schuilt mijn grootste verontrusting. Wat zou jij doen?
Er zijn een heleboel verschrikkelijke gidsen voor mensen die het werkveld net betreden (en iedereen die aan een nieuwe baan begint) – ouders, vrienden, websites, boeken, carrièrehulp vanuit de universiteit.
Er is ook een boel advies dat, zoals je al aangaf, hout snijdt voor mensen met meer ervaring, maar wat niet van toepassing is voor mensen die aan het begin van hun carrière staan. Het is echter maar zelden dat je een waarschuwing ziet dat je dit niet moet gebruiken als je nieuw bent.
De kans is dus groot dat iemand deze kandidaat heeft verteld dat hij een salarisonderhandeling zo moet aanpakken of dat hij artikelen heeft gelezen over het onderwerp, zonder na te denken of het wel toepasbaar is voor hem. Je ervaring voor je laten spreken werkt namelijk zelden als je geen ervaring hebt.
Omdat dit soort dingen nieuw voor te zijn en omdat er een heleboel slecht advies is, zou ik hem het voordeel van de twijfel geven – tenzij je andere verontrustende signalen hebt gezien. Als dit het enige is waar je je zorgen over maakt, lijkt dat me geen reden om je aanbod terug te trekken (maar kijk voor het gemak even terug naar de sollicitatieprocedure of je iets vreemds hebt gezien).
Overigens kun je deze persoon hier zeker op aanspreken – dat zou je zelfs moeten doen, omdat het waardevolle informatie is voor iemand en je hiermee duidelijke grenzen aangeeft. Als de kandidaat iets zegt over een andere werkgever die x betaalt, kun je zeggen: ‘Die salarissen zijn voor mensen met enkele jaren ervaring. Ons aanbod is al aan de hoge kant voor dit instapniveau.’ Als de kandidaat begint over ervaring, kun je vrij duidelijk zijn: ‘Naar welke ervaring refereer je precies? Want ik begreep dat dit je eerste baan is.’
Als er voor de rest geen red flags zijn, zou ik dit scharen in de categorie: mensen die nieuw zijn in het werkveld en leren met vallen en opstaan. Wees daarom ook duidelijk over andere normen en waarden binnen je bedrijf, mocht je deze persoon toch aannemen.
