Nederland kent vele detacheringsbureaus, van zeer groot tot heel klein. De branche was booming business. Helaas komt minder vaak in het nieuws dat detacheerders regelmatig werknemers niet op een opdracht bij de klant kunnen plaatsen. Deze werknemers worden in de branche wel ‘de bankzitters’ genoemd. Er kunnen verschillende redenen zijn voor het niet kunnen plaatsen. De belangrijkste is dat de klant beslist welke medewerker hij voor de opdracht wil. Vaak kan de klant kiezen uit diverse medewerkers van diverse detacheringsbureaus; de concurrentie is groot.
Bankzitters hebben recht op loon
Het risico van het niet kunnen plaatsen van een bankzitter ligt bij de werkgever: de werknemer houdt recht op salaris, ondanks het feit dat hij niet werkt. Voor een werkgever is dit een onwenselijke situatie en de kosten kunnen behoorlijk oplopen indien het bankzitten lang duurt of er veel bankzitters zijn. De vraag rijst dan of de arbeidsovereenkomst met de medewerker kan worden beëindigd. Zoals inmiddels bekend, kent het nieuwe ontslagrecht in de WWZ een vastgestelde lijst van ontslaggronden. Welke ontslaggrond is van toepassing op de bankzitter?
Bedrijfseconomische redenen
In een recente zaak bij de Kantonrechter Rotterdam ging het om een werknemer die in de afgelopen 55 maanden slechts 8 maanden op een project was geplaatst. Nadat UWV weigerde om een ontslagvergunning te verlenen, ging de detacheerder in hoger beroep bij de kantonrechter. Deze ontbond de arbeidsovereenkomst wegens bedrijfseconomische redenen. Volgens de kantonrechter is het bedrijfseconomisch niet verantwoord om de situatie nog langer te laten voortduren.
Het bankzitten komt weliswaar voor risico van de werkgever, maar daaraan zit wel een grens. Zou dat niet het geval zijn, dan zou dit tot het onaanvaardbare gevolg leiden dat het dienstverband tot in lengte van dagen zou voortduren. Deze grens wordt mede bepaald door de duur van het bankzitten, maar ook de andere omstandigheden waren van belang. Zo had de detacheerder de werknemer tientallen keren aangeboden bij potentiële werkgevers, is een consultant mee gegaan om te kijken naar de presentatie van de werknemer en is besproken hoe de werknemer zijn CV geschikter zou kunnen maken.
Herplaatsing en scholing?
De kantonrechter stelt vast dat nu de werknemer niet geplaatst kan worden, herplaatsing ook niet in de verwachting ligt. Volgens de werknemer zou de detacheerder nog een verbetertraject, bijscholing en begeleiding moeten aanbieden ter verbetering van zijn ‘pro-activiteit, enthousiasme en uitstraling’. De vakinhoudelijke kwaliteiten van de werknemer staan niet ter discussie, er kwam ‘slechts’ geen match tot stand. Het verbeteren van de persoonlijke kwaliteiten is niet primair de verantwoordelijkheid van de detacheerder, aldus de kantonrechter. Met betrekking tot de bijscholing diende bovendien de vraag te worden gesteld of de kosten daarvan nog opwegen tegen het profijt dat de detacheerder daaruit kan halen. De kantonrechter besluit de arbeidsovereenkomst te ontbinden. De werknemer had wel recht op de transitievergoeding.
Wat te doen met bankzitters?
- Zorg dat de werknemer bij opdrachtgevers wordt aangeboden, help met het maken van een goed CV en bespreek waar nodig verbeterpunten in de presentatie van de werknemer.
- Maak inzichtelijk wat de oorzaak is van het niet kunnen plaatsen van de werknemer; ligt het aan de vakinhoudelijke of persoonlijke kwaliteiten?
- In het geval het schort aan de vakinhoudelijke kwaliteiten, bied dan een verbetertraject of bijscholing aan om de werknemer te ontwikkelen.
- Lukt het niet langer om de werknemer te plaatsen, lopen de kosten op zonder uitzicht op plaatsing, overweeg dan een beëindiging van de arbeidsovereenkomst op grond van bedrijfseconomische redenen.
Afbeelding via Dashmote
