van Bob
aan iedereen
onderwerp Goed gevoel
Hallo Ingrid,
Wat vond jij van de sollicitanten van vanochtend? Qua cv en ervaring ontlopen ze elkaar niet of nauwelijks, maar gevoelsmatig gaat mijn voorkeur uit naar die Marieke. Ik had bij haar al binnen vijf minuten een goed gevoel, en jij als hrm’er weet als geen ander hoe cruciaal dat is.
Bob
Bob,
Ja, dat zag ik, dat goede gevoel van je. Laat ik eerlijk zijn: ik heb me vanochtend echt kapot zitten ergeren. Sorry hoor, maar jij bent wel de laatste man van wie ik had verwacht dat ie zich laat overrompelen door de eerste de beste griet die komt opdraven in een veel te kort rokje. Valt me enorm tegen van mijn directeur.
Ingrid van der Hoofd, Deputy manager hrm
Ingrid,
Ik weet echt niet waar je het over hebt en eerlijk gezegd voel ik me ernstig beledigd door je mail. Je zet me neer als een of andere pikgerichte manager. Nou, je kunt veel van me zeggen, maar dat ben ik dus absoluut niet. Ik respecteer vrouwen om hun capaciteiten en talenten, en ik vond die Marieke gewoon de meest geschikte kandidaat. Van dat rokje en dat decolleté, waar heb je het over zeg, ik heb het niet eens gemerkt. Laten we dit in godsnaam zakelijk houden.
Bob
Bob,
Decolleté? Ik heb in mijn mail niet eens wat gezegd over haar decolleté! God, wat val jij door de mand, zeg. Bovendien: hoezo zakelijk? Jij vraagt haar of ze een partner heeft, of ze kinderen heeft of wil… het is je wellicht ontgaan, maar concernbreed hebben wij een hrm-protocol waarin nadrukkelijk staat dat het verboden is tijdens een sollicitatiegesprek dit soort vragen te stellen.
Ingrid
Ingrid,
Hou nou toch op! Ik bedoelde dat decolleté gewoon overdrachtelijk, om aan te geven dat zoiets me in het algemeen niet bezighoudt. Ik zou niet eens weten wat voor decolleté dat meisje had. En dan die zogenaamd persoonlijke vragen: dat zie je helemaal verkeerd. Dat meisje was gewoon erg nerveus, ik probeerde gewoon om haar op haar gemak te stellen. Is dat tegenwoordig ook al seksistisch?
Bob
Bob,
Interessante term: een overdrachtelijk decolleté. Is dat een decolleté dat een directeur weliswaar opmerkt maar waar hij niet opgewonden van raakt, waar hij, als ik even sarcastisch mag worden, als het ware doorheen kijkt? Schei nou toch uit, Bob. Dat meisje van jou zag eruit alsof ze vanavond nog een of andere Playboy-event moet opvrolijken. Hoezo trouwens meisje? Heb je het bij mannelijke kandidaten ook wel eens over een jongetje? Vraag je dat jongetje dan ook of ie een partner heeft? By the way, Bob, dat meisje is 23, ze kon wel je dochter zijn.
Ingrid
Ingrid,
Wil je alsjeblieft mijn kinderen buiten deze discussie laten? Je argumenten en verwijten worden echt steeds potsierlijker. Ik ga hier niet eens meer op in. Wel laat ik door mijn secretaresse een afspraak maken met jouw chef erbij, om dit heel snel uit te praten, want zo kun je mij, jouw directeur, echt niet bejegenen.
Bob
Bob,
Pardon? Word ik nu op het matje geroepen? Ga je nu ineens meneer de directeur spelen? Zo van: kijk eens, ik ben hier de grote baas en als ik een of andere lellebel wil aannemen dan doe ik dat gewoon. God, wat stel jij me teleur. Maar je doet maar, Bob. Oh ja: we hebben nog een vacature op Marketing. Wat zal ik voor je bestellen? Een leuk, alleenstaand blondje met een overdrachtelijk decolleté?
Ingrid
Hoi Annelies,
Ik had je daarstraks gevraagd of je een vervolgafspraak met mij en die sollicitante van vanochtend wil regelen. Dat was echter wat voorbarig. Kun je die mevrouw bellen dat we er intern nog even niet uit zijn?
Bob
