Fun fact. De in Duitsland geboren en getogen ondernemer Philipp Beau programmeerde vier jaar geleden de game Symmetrain. Hierbij rijdt een trein door een – bijna – symmetrisch landschap. Aan de speler om de verschillen erin te zoeken. Meer dan een miljoen keer is ‘zijn’ game inmiddels gedownload.
Anno 2018 is Beau technisch directeur van vergelijkingssite DatHuis, dat hij een jaar geleden met compagnon Joel Konijn oprichtte. Beau: “We wilden aan de consument transparantie bieden in de makelaarsbranche. Zo kun je op ons platform zien welke makelaar in jouw buurt vergelijkbare woningen heeft verkocht, hoe lang hij er gemiddeld over doet om een huis te verkopen.”
“Als je wilt kun je rechtstreeks contact met de makelaar opnemen. En vanaf volgend jaar kun je als koper beoordelingen over de makelaar inzien. ” Het gaat goed met het piepjonge bedrijf, waar in totaal vier mensen werken. Inmiddels vergelijken ze bijna 4.000 makelaars in heel Nederland.
Ochtendgymnastiek
Het kantoor van DatHuis ligt op steenworp afstand van station Amsterdam Amstel. De engineer zelf woont in een van de meest overspannen huizenmarkten in Nederland, namelijk in hartje Utrecht. “Reizen met de trein ligt dan voor de hand; ik heb dan ook een NS-Business Card. Het is het meest convenient. In tien minuten fiets ik naar Utrecht Centraal – ook goed voor mijn dagelijkse physical exercise. Binnen een half uur ben ik op kantoor.”
Op de heenreis bereidt Beau soms een vergadering voor. “Smartphone erbij, een vel papier, en dat is dat.” Op de terugweg rondt de ondernemer zijn werk af. “Dan tik ik e-mails.” De trein als extended werkplek, eigenlijk.
“Gelukkig heb je in Nederland gratis wifi. De Deutsche Bahn kent alleen internet voor lange afstanden en vaak moet je er nog voor betalen ook. Bovendien is het personeel bij de NS vaak superhappy. Niet dat Duitse conducteurs grumpy zijn, maar in Nederland maakt een controleur vaak een grapje, of knoopt een gesprek aan met de reizigers. Dat vind ik echt opvallend.”
Creatief met vervoersmiddelen
Toch is Beau geen hardcore ov-messias. “Bij externe afspraken hangt het af van de situatie welk vervoersmiddel ik neem. Zit de klant in de buurt van een station, dan neem ik de trein. Zo niet, dan pak ik de auto. De privé-auto van compagnon Joel is onofficieel onze company car. Overigens gebruik ik die niet zo snel in mijn eentje. Zonde als maar een van de vijf plekken wordt bezet.”
Wat verder handig is: een bedrijf dat in hetzelfde pand huist als de vergelijkingssite gebruikt scooters als vervoersmiddel. “Voor afspraken binnen Amsterdam lenen we er wel eens een. Als dank geven we de buren af en toe een taart.”
Groene energie
Of Beau stiekem wel eens een auto mist? “Niet echt. Het centrum van Utrecht is niet gemaakt voor auto’s. Er zijn grachten, smalle straatjes, het vinden van een parkeerplek is lastig. Als ik nóg een auto zou toevoegen aan de stad, maak ik het naar mijn idee minder leefbaar. Een auto neemt ruimte in. Vervuilt de atmosfeer.”
“Mocht ik in de toekomst een gezin hebben en met een baby naar de dokter moeten in de stromende regen, ja, dán zou een auto handig zijn. Maar nu? Ik loop naar de supermarkt, fiets naar mijn vrienden, neem het ov naar mijn werk. Ook als ik naar Duitsland reis, voor familiebezoek, neem ik de trein. Voor mij is het ov nemen een normal state of mind. Een belangrijk onderdeel van mijn leven, eigenlijk.” En de trein is het uitgelezen moment om games te spelen. Symmetrain, bijvoorbeeld.
Lees ook:
- Waarom je medewerkers een hogere reiskostenvergoeding verdienen
- Waarom bedrijven de belangrijkste CO2-uitstoters zijn
- Zo maak je internationaal zakelijk reizen nog leuker
