Geen producten in de winkelwagen.
MT's Astrid Terpstra wil al jaren een boek schrijven maar vindt daar nooit de rust voor. Voor hoeveel managers is dit niet herkenbaar? En dus vloog ze in augustus naar het exotische paradijs Mauritius om haar droom te verwezenlijken…
Dag 1: Bloemenkrans op Fantasy Island
Na een lange vlucht met overstap land ik op Mauritius, een eiland in de Indische oceaan. Op het vliegveld word ik direct verwelkomd door een exotische dame en krijg een bloemenkrans omgehangen als was ik een tv-ster in de serie Fantasy Island. Na een uur in de taxi wacht een nieuw spannend moment: we komen aan in resort ‘The Oberoi', mijn thuisbasis voor zeven dagen. Het resort bestaat uit kleine, maar luxe villa's/paviljoens waar je echt voor de rust komt en in mijn geval dus helemaal goed. Het uitzicht is hier uitmuntend, alles is heerlijk rustig en zelden maakte ik zulke aardige mensen mee als de medewerkers van het resort hier op dit stukje paradijs op aarde. Ik ben hier om mijn boek te schrijven, maar besluit een dagje niks te doen, lekker in de zon te liggen, bij te slapen en een beetje de omgeving te verkennen. Mijn notitieblokje ligt wel binnen handbereik. Als me iets te binnen schiet kan ik het meteen opschrijven. Als. Maar ik reken er niet op…
Dag 2: Ruud van Nistelrooy was here
Op deze dag staat een rondleiding over het resort op het programma en ik vergaap me aan een villa met privé-zwembad. Het kan dus altijd nóg mooier, nóg groter en nog luxer maar ik klaag niet. Na de rondleiding volgt een lunch met manager Jennifer en general manager Sjefke. Ja, zo heet de goede man echt en hij neemt samen met Jennifer uitgebreid de tijd om mij alle ins en outs van het resort te vertellen. Jennifer buigt zich voorover, kijkt of niemand meeluistert en weet mij dan te onthullen dat voetbalster Ruud van Nistelrooy hier zijn huwelijksreis heeft gevierd. En Jennifer vertelt ook dat een bobo van Ajax hier een paar jaar geleden is geweest met zijn hele familie. Wie dat was? Dat weet jennifer even niet meer. Na de lunch neem ik afscheid en spoed ik me naar de afspraak met de touroperator. Die heeft ook het nodige uit te leggen en oeps, dan is de dag alweer bijna voorbij. Time flies.
's Avonds maak ik de eerste opzet van mijn boek dat zal bestaan uit een bundeling korte verhalen. Nee, niet over management. Daar houd ik me al elke dag mee bezig, hier is het tijd voor wat anders. Wat dan wel? Ach, een beetje Roald Dahl-achtig. Maar dan anders.
Dag 3: Intens genieten van bodymassage
Ontbijten is een thuiswedstrijd. Op het terras van mijn eigen paviljoen, zoals ze hier de huisjes noemen, krijg ik het mooiste ontbijt dat ik ooit gezien heb geserveerd. Lekker relaxed. Maar veel tijd om hiervan te genieten is er niet, om elf uur heb ik alweer een afspraak voor een bodymassage in de prachtige wellness/spa waar dit resort om bekend staat. Het is overweldigend, wat een genot. 's Middags geniet ik nog na op het strand waar het ontzettend rustig is, ik lig daar met nog hooguit vijf mensen. Da's weer wat anders dan Zandvoort tijdens het Pinksterweekeinde. Maar die rust kan ik wel waarderen, je komt hier echt tot jezelf. Om vijf uur is er nog weinig zon en om half zes begint het te schemeren. Ja, wat nu te doen. O ja, m'n boek!
Dag 4: Te harde wind, te hete zon
Niet te geloven! Zit je helemaal op Mauritius, word je wakker met bewolking boven je hoofd! Wel een ideale situatie om eens goed aan m'n boek te werken. Maar dat duurt niet lang. Al snel breekt de zon door en tja, dan moet er natuurlijk gefietst worden. Even de waanzinnige omgeving verkennen. Dit plannetje blijkt geen succes. De wind is te hard, de zon te heet en ik rijd elke keer aan de verkeerde kant van de weg, tot grote ergernis van de wild claxonnerende automobilisten. Ik keer terug op het resort en neem een verfrissende duik in het zwembad en ga even later met een boek op het strand liggen. Nee, niet met míjn boek. Dat kan altijd nog…
Dag 5: Het lijf wil ook wat
Schrijven op een exotisch eiland is leuk, maar mijn lijf moet ook in shape blijven. Dus besluit ik vanmorgen na het ontbijt de fitnessruimte op te zoeken en ren me, ondanks de airco, dertig minuten lang in het zweet. Erg lekker en ook hier weinig mensen. Na een douche in mijn buitengewoon luxe badkamer – met verzonken bad en buitendouche – ga ik op pad om foto's te maken van het resort zodat iedereen kan zien dat ik hier echt geweest ben. De dag eindigt weer op het strand en ditmaal heb ik zelfs de moed om m'n laptop te openen. Zal er nu echt wat uit m'n handen komen?
Dag 6: Moet ik het boek even laten rusten?
Het hardlopen is zo goed bevallen dat ik vandaag weer ga. Terug in mijn paviljoen lees ik door wat ik allemaal (nou ja, allemaal…) heb getikt. Als ik het lees heb ik toch mijn twijfels en kan me niet voorstellen dat m'n uitgever hier heel erg enthousiast van zal worden. Misschien moet ik het project even laten rusten en het thuis nog een keer proberen. Het is namelijk nogal mooi weer hier op Mauritius en de trip zit er bijna op dus ga ik nog maar even goed van het strand genieten.
Dag 7: Schrijven kan altijd nog!
Het is heel prettig dat ik vandaag de hele dag bij m'n zo dierbare huisje kan zitten; mijn vliegtuig vertrekt vanavond pas en morgen om twaalf uur ben ik weer in Amsterdam. Dus vandaag nog maar even relaxen en me voorbereiden op de lange terugreis. Dan heb ik uren om aan m'n boek te werken. Ach, dat boek ook… Schrijven kan altijd nog. En trouwens, ik heb al een boek!
Met dank aan Thika Travel
U wilt ook naar een eiland in de Indische Oceaan? Vraag de nieuwe brochure aan via http://www.thikatravel.com/ ([email protected])
Mauritius-rapport
Hotel/Resort: 9 (veel luxe, prettig personeel)
Lokale bevolking: 8 (aardig en behulpzaam)
Omgeving: 9 (vooral stranden zijn adembenemend)
Weer: 7 (iets te veel bewolking)
Rust: 7 (veel rust, soms iets té)
