De lijst van officiële gelegenheden waar het Protocolbureau een vaste waarde is geworden, is lang: het Koninginnegala, het Wereld Water Forum, de uitreiking van de Four Freedoms Awards – met onder meer koning Juan Carlos – maar ook modeshows van Mart Visser. Bij de afgelopen drie staatsbegrafenissen en huwelijken van het Koninklijk Huis was het Protocolbureau present, volgens Wijers ‘toch de krenten uit de pap’.
Wijers is discreet over al die celebrities, maar wil wel iets loslaten. Zo bedankt Mandela hem tijdens hét Huwelijksfeest persoonlijk. “Ik probeerde me zo onbelangrijk mogelijk te maken, maar toch kwam hij naar me toe om me de hand te schudden, helemaal geweldig.” Kofi Annan blijft volgens hem “ondanks zijn status gewoon belangstelling houden voor mensen als ik.” De mensen zijn niet altijd even galant. Tijdens een Europese ministerconferentie in Rotterdam, deze zomer, raakten de gemoederen verhit. Een stuk van de Coolsingel was afgezet om de ministers na de vergadering naar de bus te brengen, maar een aantal Rotterdammers pikte dat niet en begon hen hardop uit te jouwen. Wijers: “Dan moet je toch vooral blijven glimlachen en je concentreren op de ministers, hoewel dat moeilijk was.”
Wijers doet dit werk al bijna tien jaar. Hij studeerde in 1996 af aan de Haagse Hotelschool en merkte tijdens een stage bij een restaurant hoezeer mensen het waarderen als je ze extra aandacht geeft. Hoeveel het kan doen door gewoon even de deur voor ze open te houden. Zijn fascinatie voor protocol was geboren. Dat is best uniek, weet ook Wijers. “Er zijn maar weinigen die doen wat ik kan. Eigenlijk ben ik een ambachtsman, geen massaproducent.”
Snel na zijn afstuderen richtte hij het Protocolbureau op. Na een lezing over protocol van het koninklijk huis raakte het bedrijf in een stroomversnelling. De zaken gaan goed. Er werken nu 125 parttimers, voornamelijk HBO-studenten die uitgebreid worden gescreend en getraind voor de vele opdrachten die binnenkomen. Het is een kwestie van volhouden geweest. “Je hebt een lange adem nodig om een goede naam te krijgen.” Trainingen geeft hij inmiddels ook. Voornamelijk aan bedrijven en gemeenten die om protocolkennis verlegen zitten.
Protocol en Nederland, het is niet de meest voor de hand liggende combinatie. Wijers: “Wij Nederlanders hechten veel aan het informele en daar loop je wel eens tegenaan. Dan moet ik af en toe mijn taak anders omschrijven. Dan moeten gasten bijvoorbeeld naar hun plaats gebracht worden, dan is het van: niks protocol, we gaan gewoon die rij oplossen.”
Denk dus niet dat hij 24 uur per dag volgens het protocol leeft. “Ik ben net zo Hollands als iedereen, ik vergeet ook wel eens de deur voor iemand open te houden na een cafébezoek.” Over de toekomst van zijn bedrijf is hij erg positief, concurrentie vreest Wijers niet. “Steeds meer mensen krijgen behoefte aan een persoonlijke benadering.” Met het oog daarop wil Wijers ook gaan uitbreiden. “Het zou een droom zijn om in Brussel een kantoor te hebben, het centrum van officiële gelegenheden.”
Scan
Jean Paul Wijers (35)
Bedrijf: Protocolbureau
Werknemers: 125 parttimers
Opleiding: Haagse Hotelschool
Doel: over vijf jaar tweede kantoor in Brussel
