Zarafa

Steve Hardy (32) en Brian Joseph (39)

Wat: open source software voor e-mail en samenwerking
Start: 2005
Personeel: 50
Omzet: niet openbaar

[VOTEBUTTON GROUP=”Challenger 50 publieksprijs” ITEM=”Zarafa”]

De naam Zarafa betekent giraf in het Afrikaans. Een mooi symbool voor hun nieuwe bedrijf, dachten Brian Joseph en Steve Hardy: “Wij willen graag boven het landschap uitsteken. En de giraf is een heel vriendelijk dier; wij zijn ook een partij waar je goed mee kunt samenwerken.” Zarafa ontwikkelt e-mail- en organisatieplatformen voor grote organisaties. E-mails en agenda’s worden opgeslagen op een centrale server waar je telefoon, tablet en eventuele andere communicatiemiddelen mee samenwerken. En er is meer: “Je kunt vanuit een mailtje met één druk op de knop een webmeeting opzetten.”

Het was vanuit ergernis rondom de beperkte innovatie in e-mailservers dat Hardy en Joseph hun bedrijf begonnen. Hardy werkte in het Matlab van Philips en Joseph was consultant in de ict-sector. “Daar heb ik veel interesse gekregen in digitale communicatie.” Tegenwoordig halen ze hun inspiratie bij het secretariaat van het bedrijf. Joseph: “We kijken mee: wat kan er handiger? Hoe sorteren zij de tweehonderd e-mails als ze ‘s ochtends binnenkomen? Moet het systeem misschien automatische suggesties doen?”

Het emailsysteem dat Zarafa ontwikkelde is zo stabiel en veilig dat zelfs een aantal Duitse ministeries voor hun software hebben gekozen. Giganten zoals IBM en Microsoft worden gepasseerd omdat de broncode van Zarafa’s software open is, wat leidt tot leveranciersonafhankelijkheid en een gemiddelde kostenbesparing van veertig procent. De concurrentie is dus op z’n hoede? “Ze ontkenden ons bestaan eerst, maar nu ze zien dat grote overheidsklanten voor ons kiezen worden ze alerter.” Toch is het Zarafa niet te doen om het uitschakelen van de concurrent. “We willen goed luisteren naar klanten en ieder kwartaal met nieuwe innovaties komen. Communicatie gaat al honderd jaar hetzelfde en wij denken dat het handiger kan.”

Tekst Eefje Rammeloo, foto Marcel Bakker