Nick Driessen (Customer Group Director Heineken)

Nick Driessen (1990) is iemand met ‘groen bloed’. Hij begon als Management Trainee bij Heineken, was een aantal jaren werkzaam bij dochteronderneming Vrumona en is sinds anderhalf jaar Customer Group Director bij de biergigant. ‘Er is altijd een manier hoe het wél kan. Dat is een persoonlijk motto wat me ver heeft gebracht’, duidt Driessen de stappen die hij heeft gezet. ‘Daarmee kom je tot creatieve oplossingen en moedige beslissingen. Zeker als je daar je team in mee krijgt.’

Driessen houdt er niet van om elke dag hetzelfde te doen. Een comfortzone voelt voor hem als stilstand en daar heeft hij een hekel aan. ‘Ik wil me altijd een beetje oncomfortabel voelen met de dingen die er op m’n bord liggen. Ik doe dingen altijd volle bak, zeker als ik niet helemaal zeker weet of het eigenlijk wel kan of überhaupt gaat lukken.’

Meer lef, gewoon doen

Hij wil als leider een omgeving creëren waarin zijn team nog meer durft te experimenteren. Meer lef, gewoon doen. Het is wat hem betreft het grootste leiderschapsthema van de komende jaren. ‘Ik wil dat onze mensen meer hun kwetsbaarheid tonen, meer durf om die moedige keuzes te maken. Vallen en weer opstaan. Alleen zo komen we het verst, alleen zo blijven we onze klanten en onszelf verbazen. Een koud biertje smaakt het beste wanneer je gezamenlijk succes hebt behaald.’

Af en toe moet Driessen ervoor waken dat hij te snel wil en alles tegelijk wil doen. Doseren is iets waar hij zich de komende jaren verder wil ontwikkelen. ‘Ik zie overal kansen en zaken die beter kunnen. Ik verwacht dit ook van anderen. Dat is bloedirritant of vermoeiend voor sommige collega’s, dat besef ik me maar al te goed’, zegt de jonge 33-jarige leider. ‘Choose your battles. Bepalen waar ik écht impact mee wil maken, dat is iets waar ik op moet letten.’

Oprechte interesse

Een leider is meer een coach die zorgt dat het team zich sneller aanpast dan de concurrent. De leider van een team is wat Driessen betreft dus ‘niet langer meer het beste jongetje of meisje van de klas’. Managers moeten juist mensen aannemen die beter zijn dan zijzelf. ‘Geen vergelijkbare profielen in één team, geen ja-knikkers, maar de beste mensen die elkaar blijven uitdagen. Een cultuur creëren waarin talent wordt gewaardeerd, gestimuleerd en beloond, dát gaat de doorslag geven.’

Dat vraagt om oprechte interesse in de ander, aldus Driessen. ‘Er helemaal zijn. Dat heb ik wel geleerd van mijn dochter. Die merkt meteen als ik met mijn hoofd nog bij mijn werk ben. Zoals ik thuis er helemaal voor haar ben, wil ik op mijn werk er echt helemaal voor mijn mensen zijn.’

Een next-generation manager gaat anders te werk dan generaties die afgelopen jaren aan de top stonden. De focus moet meer liggen op samenwerken. ‘Het ‘hullie-zullie’, dus het eilandjes denken tussen afdelingen of zelfs tussen klant en leverancier moet eruit. Dit kost veel te veel onnodige energie en maakt iedereen kwetsbaar. We moeten in staat zijn om sneller te bewegen als er zich kansen of uitdagingen voordoen, nu en in de toekomst nog veel meer.’

De belangrijkste leiderschaples kreeg Driessen mee tijdens zijn laatste sollicitatieronde bij de biergigant. Er werd tegen hem gezegd dat hij vooral zichzelf moest blijven in ‘de wondere wereld van het corporate leven’. Hij besefte toen niet helemaal wat ze daarmee bedoelden, maar inmiddels is hij daar wel achter.

‘We verliezen met z’n allen zo veel tijd en energie om erbij te willen horen, te doen wat de meute doet of te zijn zoals anderen’, zegt Driessen. ‘Ik ben wie ik ben, met goede en minder goede eigenschappen. Ik heb zeker de wil om elke dag beter te worden, maar niet de wil om hetzelfde te worden als de rest. Daar zullen ze het toch echt mee moeten doen.’