In de lijst met grootste bedrijven van Nederland staat Vitol op 2, met een omzet van ruim 228 miljard (!) euro. Hoe komt het daar?
De naam mag dan niet zo bekend zijn als die van Unilever, Philips, Heineken, Ahold, AkzoNobel, DSM of de Rabobank. Toch zette Vitol in zijn eentje vorig jaar meer om dan al deze zeven bedrijven samen. Ter vergelijking: de omzet van 297 miljard dollar is bijna drie keer zoveel als die van Apple, om maar een bedrijf te noemen, en zo’n 90 procent van onze hele Rijksbegroting. En ook de groeicijfers van het bedrijf zijn imposant: ruim 100 procent sinds 2009, bijna 400 procent sinds 2004, zoals onderstaande grafiek laat zien.
Geen favoriete werkgever
Desondanks zie je het bedrijf nooit terug in de lijstjes met favoriete werkgevers. Waarom eigenlijk? Is het bedrijf te onbekend? Te klein in personeelsomvang misschien, met zijn net 2.000 werknemers? Of is het omdat ze vooral handelen in olie, toch een product waar je vieze handen van krijgt, en wat nou niet echt een heel cool imago heeft?
Niet sexy
Maar olie mag dan misschien niet het meest sexy product zijn om aan te werken, dat wil niet zeggen dat het niet spannend is bij Vitol. Als de allergrootste handelaar in olie en andere grondstoffen ter wereld heeft het van oorsprong Rotterdamse bedrijf (opgericht in 1966) in elk geval wel een vinger in de pap bij alle grote wereldmachten. In geopolitiek opzicht is er bijna geen interessanter werkgever denkbaar, zou je zo zeggen.
Kadaffi
Het bedrijf (in de jaren 90 verkocht aan Zwitsers, maar nog steeds een Nederlandse holding) steunde bijvoorbeeld als eerste de Libische rebellen tegen Kadaffi, was na de Irakoorlog weer als eerste in dat land actief en bracht drie jaar geleden nog vrolijk olie naar Iran, ondanks embargo’s van de VS en de EU, zo ontdekte persbureau Reuters recent.
Trafigura
En ondanks dat het bedrijf wordt beschuldigd van zaken als het opjagen van de olieprijs en grootschalige belastingontduiking, heeft het – heel knap – echt grote schandalen als die van concullega Trafigura (tot nog toe) weten te voorkomen. Da’s altijd fijn. En wat het dan nog eens extra boeiend maakt: Vitol telt slechts 330 aandeelhouders, die allemaal in dienst zijn van het bedrijf. En van hen heeft ook niemand meer dan 5 procent. Die mensen delen dus allemaal mee in de gigantische winststijgingen die nu al jaar op jaar worden geboekt.
Sensatie
Dus als u nog eens naar een favoriete werkgever gevraagd wordt, en u bent niet vies van een beetje spanning en sensatie, zou u dan de volgende keer Vitol kunnen overwegen als antwoord? Want de Apples, Facebooks en Googles van deze wereld mogen dan de coolness-factor hebben, het blijkt nog steeds olie that makes the world go round. En laten we daar nou toevallig net in Nederland heel veel verstand van hebben…
Tricks of the trade
Ondertussen denk ik aan de bard Paolo Nutini, met zijn nummer Tricks of the Trade. Die van Vitol kennen we niet, zullen we ook niet snel kennen, daar is het bedrijf veel te gesloten voor, maar dat ze op groeigebied als handelaar iets goed doen, dat is wel duidelijk. Het verdient in elk geval meer bekendheid dan ze nu hebben. Al zitten ze er misschien zelf niet op te wachten, als je zo groot bent, hóórt ook het grote publiek iets van je te weten. Iets meer in elk geval dan we nu weten.
