van Jojanneke
aan Het management
onderwerp Bob wordt 50
Aan management,
Hé, collega’s, raad eens wie er over twee weken vijftig wordt? Jaja, onze eigen Bob! Hij wil liever niet dat iemand het weet, want hij tobt er nogal mee, je kent dat wel: manager van vijftig en wat dan, komt er nog wat? Maar wij gaan dit gewoon vieren, ja, wij gaan een surprise party organiseren voor onze jarige Bob! En dan gaan we natuurlijk wel all the way: liedjes, sketches, noem maar op. En we willen natuurlijk dat het hele management erbij is! Laat weten of je meedoet en op wat voor manier.
Jojanneke
Hoi Jojanneke,
Leuk! Edward en ik willen graag een sketch doen waarin we zo’n typische Bob-situatie neerzetten. Dat we voortdurend zinnen zeggen als ‘We moeten hier nog maar eens goed naar kijken’ en ‘Dit verdient een goede heroverweging, dit gaat toch echt wat meer tijd kosten dan we gedacht hadden’, en dan natuurlijk nooit een beslissing nemen, nou je kent dat wel. En terwijl ik Bob speel, zie je Edward almaar geeuwen en langzaam in slaap vallen. Lachen!
Thom
Ha Jojanneke,
Met Ariane en Francine willen we het middle managerslied opvoeren (hebben we wel een piano nodig, kan jij daarvoor zorgen?). Het gaat over een man die de hele dag overlegt zonder ook maar een beslissing te nemen.
Ik overleg, ik overleg,
En doe nooit wat ik zeg.
Ik ben geen echte vent,
Maar het vleesgeworden
middle management!
Ik denk dat Bob er wel om kan lachen, denk je niet?
Marjolein
Beste Jojanneke,
Ik denk aan een sketch waarin ik Bob nadoe op de golfbaan. Je weet wel, dat hij per se met een relatie moet golfen en elke slag mist en dat hij voortdurend maar blijft lachen alsof hij het allemaal o zo leuk vindt… De sketch heeft alleen nog geen clou (maar misschien moet ik het wel zo laten, typisch Bob toch: no clou whatsoever…).
Joris
Hoi Jojanneke,
Leuk! We weten allemaal dat Bob zich telkens weer voorneemt om niet zo onderdanig te doen tegenover onze bestuursvoorzitter. Maar dan ziet hij die man en ja hoor: Bob gaat weer liggen als een geslagen hond. Nou zat ik te denken wie in deze sketch de bestuursvoorzitter kan spelen en ineens dacht ik: ik trek gewoon de stoute schoenen aan en vraag of onze bestuursvoorzitter zichzelf wil spelen. Wat denk je? Rázend enthousiast! Hij doet mee! Ik zie Bob nu al door de grond zakken!
Robert-Jan
Dag Jojanneke,
Ik dacht een beetje Mr Bean-achtige scène. Weet je nog dat Bob zo’n workshop had gevolgd om als manager meer autoriteit en zelfvertrouwen uit te stralen? Hadden ze hem daar verteld dat hij af en toe zijn benen op tafel moet leggen en dan zijn armen moet spreiden, zogenaamd heel ontspannen, zodat de mensen eindelijk eens naar hem zouden luisteren. Wat denk je? Zoals je weet is Bob motorisch niet zo handig en heeft hij tamelijk kleine beentjes, dus terwijl hij én zijn benen op tafel probeert te leggen én zijn armen probeert te spreiden, dondert hij van zijn stoel. Ik wou die hele scène nog eens overdoen. Ik denk dat Bob dit wel kan waarderen, toch?
Willem-Kees
Hoi Jojanneke,
Hé, ik schatte Bob veel ouder in, 55 of 56. Weet je trouwens wat bijna niemand weet? Dat Bob heimelijk heel erg gesteld is op Ineke. Ja, heeft hij zich per ongeluk wel eens laten ontvallen, ‘s avonds laat, in een bar, na weer zo’n workshopdag. Ik heb Ineke gevraagd of zij mee wil doen aan een sketch en ze zei meteen ja en moest trouwens hartelijk lachen toen ik haar vertelde dat Bob zo vol van haar is. Ik doe dus Bob die voortdurend Ineke belt voor een of ander vaag overleg (doet hij in het echt ook zei Ineke, wist je dat?) en dan tijdens dat overleg haar niet durft aan te kijken en nauwelijks wat durft te zeggen. Dat kan Bob toch wel hebben, toch? Ach ja, daar ziet hij vast wel de lol van in.
Martin
Aan management,
Zo collega’s, wat een respons, en zo snel! Deden jullie dat ook maar als het om echte zaken ging! Maar goed, ik weet nu al zeker dat het voor Bob een onvergetelijke avond wordt. Ik heb zijn partner ook geïnformeerd en zij wil er graag bij zijn.
Jojanneke
