Van Ruud
Aan Bob
Onderwerp Tweets van Michel Welkens gezien?
Hoi Bob,
Je hebt er al eens een mailtje aan besteed en we hebben het er één keer over gehad in het MT, maar volgens mij is het je toch nog niet geheel duidelijk dat sociale media een voordeel kunnen zijn voor ons bedrijf, maar toch echt ook een nadeel. Ik doel hier op de tweets van Michel Welkens. Die zijn je vast niet ontgaan, want iedereen in het bedrijf heeft het erover. En iedereen daarbuiten, vrees ik, onderhand ook.
Ruud
Hoi Ruud,
Tweets van wie? Sorry, ik had het weer razend druk de laatste tijd en mijn dochter zou me leren twitteren, maar die had het de laatste tijd ook razend druk.
Bob
Bob,
Tweets van Welkens, een van de mensen die laatst boventallig is verklaard. Nou twittert hij bijvoorbeeld: ‘Nog 23 dagen in dit door totale nitwits geleide bedrijf.’ Hij heeft al 2.814 followers, best veel voor iemand met een administratieve functie.
Ruud
Ruud,
Followers? Mensen die hem volgen dus?
Bob
Bob,
Ja, dat moet je dochter je maar uitleggen. Die followers twitteren dat weer door aan anderen, zodat het een sneeuwbal wordt. Ook op Facebook is het nu een hit.
Ruud
Ruud,
Dan moet die man daar meteen mee stoppen. Kun je hem dat meedelen, nu?
Bob
Bob,
Heb ik gedaan. Natúúrlijk. Al drie keer. Maar dat helpt niets. Zoals Marianne me vertelde: ‘Natuurlijk gaat Michel door. Die heeft voor het eerst in zijn leven ergens succes mee.’ In de exit-overeenkomst die we met hem hebben, staat ook niet dat hij dit niet mag doen. Ja, dat bedoel ik nou: we hadden allang een social mediabeleid moeten hebben, dan was ons deze ellende bespaard gebleven.
Ken je die Driessen nog, die bij een vorige reorganisatie boventallig is verklaard? Die schrijft op Facebook dat als je bij ons niet boventallig wil worden verklaard, je het beste blond kunt zijn en vrouw en vooral flink moet flirten met de directeur. De reacties die daar dan weer onder staan zal ik je besparen, Bob. Wat dat betreft is het wel een voordeel dat je niet weet hoe Facebook werkt.
Ruud
Ruud,
Dat mensen dat over mij schrijven zeg. Zó onwaar. En dat met Karin, dat is alweer drie jaar geleden. En dat staat nu allemaal op die sociale media? Kunnen onze IT-mensen daar niks aan doen?
Bob
Bob,
Nee, natuurlijk niet. We kunnen voortaan in exitgesprekken nadrukkelijk verbieden dat boventalligen zich op sociale media op ons gaan uitleven, maar daar hebben we nu niks aan. Ze hebben het trouwens niet over Karin, maar over ene Maartje.
Ruud
Ruud,
Maartje? Staat dat op Facebook? Moeten we daar niet gewoon op reageren, dat ik gewoon met haar in dat restaurant zat om het derde kwartaal te bespreken? Kun jij dat anders voor me doen?
Bob
Bob,
Ik denk niet dat dit de oplossing is. Kijk, op zich barst het van dit soort onzin op de sociale media, en jij kon ook niet weten dat Maartje over dat diner zou twitteren, het zij zo. Maar ik maak me er zorgen over dat onze relaties er weet van krijgen of, erger nog, Hoofdkantoor. Begin eens, Bob, met een mail schrijven aan onze mensen. En dan niet dat jóu schade wordt berokkend, maar vooral hún bedrijf. Oké?
Ruud
Ruud,
Zoiets?
‘Beste mensen,
Zoals jullie wellicht weten verschijnen er de laatste weken op enkele sociale media berichten over ons bedrijf. Grotendeels komen deze berichten van mensen die hier niet meer werken. Wij betreuren dit zeer, te meer daar wij er stellig van overtuigd waren én zijn dat wij van hen in goed overleg en met goede regelingen afscheid hebben genomen. Ik sta ver boven deze achterklap en verwacht van jullie hetzelfde. Tevens verwacht ik dat jullie niet langer actief meer zullen zijn op Facebook en Twitter, een en ander in het belang van ons bedrijf, kortom, in ons aller belang.
Dit geldt natuurlijk niet voor bijvoorbeeld vakantiefoto’s en kooktips die jullie via je privémail op de sociale media zetten. Een aangescherpt socialemediabeleid hopen wij als MT nog voor de zomer, en anders net na de zomer, gereed te hebben.’
Kun je dit even op Twitter zetten, Ruud?
Bob
