In de tweeëneenhalf jaar dat Wonderkind bestaat, kennen de baanadvertenties 500 miljoen impressies die in totaal 100 duizend sollicitaties opleverden. Hoeveel arbeidsovereenkomsten eruit zijn voortgekomen weet oprichter Lars Wetemans niet, omdat veel bedrijven dat niet bijhouden.
Wat hij wel weet: het gros van de mensen die reageren op een vacature via Wonderkind, is passief werkzoekende. ‘Ongeveer een vijfde van de arbeidsmarkt is op zoek naar baan, in schaarse branches zoals IT en de zorg is dat minder dan 10%’, zegt Wetemans. ‘Wij richten ons daarom juist ook op de mensen die open staan voor ander werk maar niet actief zoeken.’
Hoe Wonderkind werkt: het bedrijf dat een vacature heeft, geeft enkele specificaties door aan Wetemans en zijn collega’s. Er wordt bijvoorbeeld een PHP-developer gezocht die Engels spreekt, in de randstad woont en junior is. Deze vereisten worden ingevoerd in het systeem, dat vervolgens een marktanalyse doet; hoeveel van dergelijke kandidaten zijn er en hoeveel vergelijkbare vacatures?
Vervolgens doen de algoritmes een voorstel voor de kanalen, looptijd van de campagne en budget. Het systeem maakt op basis van de vacaturetekst zelf advertenties aan. Dat zijn geen losse advertenties, maar een campagne in drie fasen om de niet actief werkzoekenden steeds warmer te maken: bewustwording (ken je dit bedrijf, weet je van deze functie), overweging (zou je deze baan willen hebben) en conversie (je bent overtuigd en gaat solliciteren). ‘In e-commerce kent iedereen deze funnel, maar in recruitment werkt voor zover wij weten niemand ermee’, zegt Wetemans.
Niche
De advertentiecampagne wordt uitgezet op plekken waar de doelgroep zit. Dat kan op Facebook zijn maar ook in apps als Tinder en niche-blogs. ‘We bereiken mensen op alledaagse plekken,’ zegt Wetemans, ‘maar hun gedrag daar is vluchtig; ze bepalen in een split second of ze het interessant vinden. Daarom A/B testen we alles.’ Zo zagen ze dat IT’ers veel vaker klikken op een advertentie met een stukje code dan een met een foto van mensen aan het werk.
Wonderkind categoriseert kandidaten op bijvoorbeeld geolocatie en opleidingsniveau maar vooral op online gedrag. ‘Stel, je kijkt veel YouTube-filmpjes over backend development en MySQL en je leest blogs over programmeren. Dan kunnen we je targeten voor de vacature voor PHP-developer, ook al zien we daar op je cv niks van terug.’ In sommige beroepsgroepen kun je vanwege schaarste niet anders dan verder zoeken dan mensen met juiste diploma’s, zegt Wetemans. ‘We raden opdrachtgevers ook aan: kijk erdoorheen dat ze niet ideale cv hebben, ze zijn intrinsiek gemotiveerd en dat is veel relevanter.’
Het is niet de bedoeling om iedereen bij zijn huidige werkgever weg te halen. ‘Door mensen te benaderen voor een baan op een profiel in plaats van een cv, bieden we carrièremogelijkheden die dichterbij hun hart liggen. Hoeveel mensen blijven er niet in hun huidige baan blijven uit bijvoorbeeld gemak of vanwege de zekerheid?’
Interesse in een bepaald onderwerp betekent natuurlijk niet altijd dat iemand ook echt een andere baan zou willen: ‘Ik heb de laatste jaren interesse gekregen in interior design. Daarom ben ik recent architecten gaan volgen, ik lees blogs, en kijk YouTube-filmpjes hierover. Onlangs werd ik opeens door onze algoritmes getarget voor een marketingfunctie bij een architect.’
In kaart
Een andere baan hoeft Wetemans zelf niet; hij ziet nog veel mogelijkheden voor het zelflerende systeem. ‘We krijgen een steeds beter beeld van welke karaktereigenschappen bij welke functies passen; waar overlap zit met andere beroepsgroepen. Zo kunnen we soft skills in kaart gaan brengen, en overschot en tekort nog beter met elkaar matchen.’ Wonderkind ontdekte al samen met een klant dat kappers die vanwege kapperseczeem hun werk niet meer kunnen doen over vaardigheden beschikken – sociaal, representatief, gewend aan lang staan – waarmee ze veelal uitstekend kunnen werken als hostesses op beurzen.
‘Wat ik ook graag zou willen is sollicitaties anonimiseren zodat Jan en Mohammed gelijke kansen hebben op een baan.’ Het is een kwestie van tijd, zegt Wetemans: ‘De enige begrenzing van de mogelijkheden voor AI is het menselijke brein.’
