Dat een journalist uit kan groeien tot een goeroe bewijst Thomas Friedman. De buitenlandcolumnist van de The New York Times is tegenwoordig een graag geziene gast op internationale conferenties en in nieuwsprogramma's.
Friedman is sinds de publicatie van zijn boek 'The World is Flat' een autoriteit over globalisering. De centrale stelling: begin deze eeuw heeft zich min of meer ongemerkt een revolutie voltrokken in het bedrijfsleven. De nieuwe communicatietechnologie maakt het mogelijk grote hoeveelheden werk aan de andere kant van de wereld te verrichten waar veel hoogopgeleide, goedkope arbeidskrachten zitten.
Voor het individu betekent de geglobaliseerde wereld volgens Friedman dat iemand uniek moet zijn, iets extra’s moet kunnen of met zich meebrengen, en anders buitenspel komt te staan. Friedman is niet te beroerd om dit soort opvattingen breed onder de aandacht te brengen. Door zijn soms wat simplistische opvattingen komt Friedman dan ook regelmatig onder vuur te liggen.
Met het in 2008 gepubliceerde 'Hot, Flat and Crowded' positioneerde Friedman zich stevig in de hoek van de groene goeroe's. Hij windt zich regelmatig op over het feit dat er in China op grote schaal windmolens worden gebouwd en de VS het vertikken om klimaatwetgeving aan te nemen. In eigen land voert Friedman hiermee een achterhoedegevecht, maar internationaal is het een boodschap die veel weerklank vindt.
Artikelen over Thomas Friedman:
