De arbeidsmarkt paradox: Opportunisme vs. Talent
De arbeidsmarkt voor hoger opgeleiden is krap en hectisch. Er zijn veel vacatures voor hoger opgeleiden en daarmee ook veel keuze voor actief, passief of latent (of is iedereen eigenlijk altijd actief?) zoekende professionals.
Aan de aanbodkant (=werkgever) ligt de grootste uitdaging om hierop in te spelen. U mag verwachten dat men vooraf goed analyseert wat de propositie is in deze competitieve markt: hoe kan ik als werkgever nauw aansluiten bij wensen van de consument (=sollicitant) en via welk kanaal (=intermediair) deze het beste bereikt kan worden.
Schieten met hagel
Niets is echter minder waar: schieten met hagel is een strategie die vaak wordt gevolgd; zo veel mogelijk winkels (=wervingskanalen) gebruiken als distributie, en het liefst ook nog naast elkaar de buurtwinkel, landelijke supermarkt en speciality (internet) store. Daarbovenop besluit de inkoopafdeling ook nog eens te gaan onderhandelen voor de laagste prijs c.q. marge ten koste van de retailer (intermediair). Weinig focus waardoor de propositie 'in the end' niet goed wordt overgebracht met als gevolg langer openstaande vacatures.
Selectief?
Aan de vraagkant (=medewerkers) zien we ook opmerkelijke gedrag. In de markt zou het mogelijk moeten zijn om selectief te zijn in het koop- (c.q. sollicitatie-) gedrag: goed afwegen wat de eigen behoeften (c.q. ambities) zijn, kritisch de markt in kaart brengen en de koop (=baan) kiezen die het beste past. Niets is minder waar: er wordt geshopt, opportunistisch solliciteren is niet ongebruikelijk. Veel sollicitaties naast elkaar opstarten. En het lijkt erop alsof we dan plotseling bij de kassa staan en ons dan pas bedenken wat we ook alweer wilden kopen. Zonde van de tijd, een gefrustreerde rij van mede sollicitanten achter u en een winkelier die u een volgende keer niet graag zal helpen.
Opportunisme
Opportunisme viert hoogtij en dat gaat ten koste van het talent: dat werkgevers kunnen werven c.q. potentiële werknemers kunnen benutten en verder ontwikkelen.
En dat is niet verstandig: er gaat veel energie inzitten zonder dat het resultaat oplevert maar wel frustratie. We gaan niet zorgvuldig om met het meeste schaarse goed dat we hebben: talent. Professionals.
Misschien toch nog eens goed kijken hoe uw werkgever en collega’s/vrienden scoren op de opportunismebarometer als het gaat werven c.q. solliciteren? U kunt ze altijd een wijze raad geven.
Over Ron Jansen:
Ron Jansen (1969) is meer dan 15 jaar werkzaam bij Ebbinge in allerlei verschillende soorten rollen en heeft opmerkelijk genoeg nooit (succesvol) gesolliciteerd naar andere functies. Laatste 6 jaar is hij managing partner en sinds begin 2004 mede-eigenaar.
Jansen is getrouwd, is vader van Bron en Bloeme, geboren in Zuid Limburg, heeft gestudeerd aan Nijenrode en woont nu al weer jaren in Amsterdam en hoopt dat ook nog vele jaren te doen.
Hij traint nu voor de Dam tot Dam loop waar hij zal lopen voor de Lideke Wery Foundation.
Zijn motto is: “Goed is niet goed genoeg: je hebt de plicht om je talenten goed te gebruiken.”
Ron Jansen geeft de column door aan Oscar Westerterp, directeur van Beljon + Westerterp.
