Op de dag dat hij bij Mojo werd ontslagen, begon boeker Lesley Grieten een eigen bedrijf dat zich richt op het boeken en managen van Nederlandse artiesten als Skik, Krezip en Ali B. Hij gruwt als collega’s vertellen dat zij een artiest hebben ontdekt. “Een artiest ontdekt zichzelf voor de spiegel.”
Ik werkte op de kunstredactie van het Leidsch Dagblad toen het telefoontje van Mojo binnenkwam. Of ik niet eens wilde komen praten. Ik was al een aantal jaren in mijn vrije tijd bezig een clubje vrienden van de middelbare school te managen. Deze band heette Redivider. Er zat toen al duidelijk potentie in. Zij wonnen dan ook in 1998 de Grote Prijs van Nederland. “Ik was het praktische verlengstuk van de muzikanten. Optredens regelen, T-shirts laten drukken of cd’s rondsturen. Opeens was ik de manager die van alles regelde. Daar ben ik vanzelf ingerold. Achteraf gezien was het een goede leerschool. Auteursrechten, een VOF oprichten en platencontracten: ik moest alles zelf uitzoeken. “We waren een soort voetbalteam, maar dan met muzikanten. Het is geweldig om met een groep vrienden in een busje het land door te trekken. Natuurlijk is het soms moeilijk om kritiek te geven als je bevriend bent met elkaar. Juist omdat je ook goed op de hoogte bent van alle persoonlijke perikelen. Alle kosten en opbrengsten werden door zes gedeeld om te voorkomen dat iemand meer verdient dan de ander en er gezeur over geld zou komen. Dat ging prima. We investeerden echter meer dan we eruit kregen. Voordat we echt geld gingen verdienen, zijn we zoals dat zo mooi heet vanwege muzikale meningsverschillen gestopt. “Ik hing geregeld aan de telefoon om optredens voor Redivider te regelen. Toen Mojo belde ging ik er dan ook vanuit dat het om een optreden ging. Maar ze vroegen mij. Ik werkte toen op de redactie van het Leidsch Dagblad, maar wilde eigenlijk het liefst met bandjes bezig zijn. In mijn vrije tijd zat ik driehoog achter met een laptop op mijn schoot en een telefoon in mijn hand van alles te regelen. Meer heb je eigenlijk ook niet nodig. Alleen valt er gewoon geen geld te verdienen als je maar één band managet. “Het aanbod van Mojo om Nederlandse act te boeken en festivals te programmeren nam ik aan. Ik zal nooit meer vergeten hoe ik opeens met de juiste pas om mijn nek overal op Pinkpop mocht komen. Het jaar daarvoor had ik nog in een oude Saab op de parkeerplaats geslapen. Wat dat betreft heeft mijn baan veel overeenkomsten met de journalistiek. Ik wilde altijd al komen waar niemand mag komen en achter de schermen kijken. “Toen Mojo besloot met de Nederlandse acts te stoppen, kwam dat eerst hard aan. Ik verloor mijn baan. Maar dezelfde dag hing ik alweer met de artiesten aan de lijn en besloten wij met drie collega’s Agents After All op te zetten. De naam zegt het al. We blijven agenten ondanks alles. De artiesten reageerden unaniem positief en gingen met ons mee. De verstandhouding met Mojo is buitengewoon goed. Wij hebben veel aan de contacten en zij weten ons te vinden als het om Nederlandse artiesten gaat. We zitten elkaar niet in de weg.
“De muziekindustrie is een zakelijke en ook harde business. Maar ik denk niet harder dan het normale zakenleven. Artiesten zijn de producten. Het lijkt soms een bizarre vorm van casino, het draait alleen om dat ene liedje. Dat artiesten lastig zijn, daar zijn het artiesten voor. Ik zou dit vak niet kunnen doen als ik geen passie had voor muziek of voor mensen die iets heel goed kunnen. Artiesten leven voor hun muziek. Je herkent elkaar in de passie. Ik werk met geen enkele artiest waar ik niet in geloof.
“Ik kan stil genieten als een van onze artiesten een gouden plaat krijgt, op de radio wordt gedraaid of een volle zaal plaat speelt. Daar heb je toch je steentje aan bijgedragen. Ik krijg echter de kriebels als ik collega’s hoor vertellen dat ze een artiest hebben ontdekt. Een artiest ontdekt zichzelf in de spiegel. Ik kan best belangrijk zijn voor een band, maar of ze het zonder mij niet zouden redden? Dat geloof ik niet.
“Als boeker-manager en artiest kan je veel voor elkaar betekenen. Muziek is een teamsport. Het gaat om timing. Wanneer breng je wat uit met wie en wanneer moet je optreden. Het heeft bijvoorbeeld weinig nut om een plaat in juni uit te brengen als je in de zomer wilt optreden. “Ik heb een goede verstandhouding met mijn artiesten. Met de een wat vriendschappelijker dan de ander. Ik geloof in eerlijkheid en oprechtheid. Je moet geen bull-shit vertellen. Alleen ga je niet een artiest vertellen dat het tegenviel op het moment dat hij het podium afkomt of er anderen bijzitten. Je moet wel jezelf blijven. Ik ga niet opeens hiphop slang uitslaan als ik met rappers als Ali B. of Brainpower om tafel zit.”
CV Lesley Grieten
1974 > geboren in Leiden
1994 > vwo Wassenaar
1998 > school voor journalistiek in Utrecht, radio en televisie
1998 > freelance tekstschrijver, journalist AT5 en kunstredactie Leidsch Dagblad
2000 > boeker-programmeur Nederlandse artiesten bij concertorganisator Mojo
2004 > oprichting Agents After All
