De glazen-pafondmaffia heeft er weer een belangrijke stok bij om de hond mee te slaan. Maar doet het wel pijn?
En ja hoor, daar gingen we met z’n allen weer. Een onderzoek waaruit blijkt dat bedrijven uit de top 500 van Fortune die drie of meer vrouwen in hun Raad van Bestuur zetten het substantieel beter doen dan bedrijven met minder vrouwen – dat is koren op de molen van de (management)media.
Nu geloof ik het best. Aan deze conclusies lag vier jaar van studie ten
grondslag. Van Catalyst. Voor wie die club niet kent: dat is een organisatie die al sinds 1962 strijdt voor meer vrouwen in topposities. Ik wed dat als een dergelijk onderzoek wordt gedaan naar Fortune 500-bedrijven met zwarten in de top er een soortgelijke uitslag uit zou zijn gekomen: Bedrijven met minimaal drie zwarten in de Raad van Bestuur presteren substantieel beter dan andere bedrijven. Of wat te denken van bedrijven met minimaal
drie homo’s in de top? Of drie rolstoelers in de top? Krek hetzelfde.
De verklaring ligt trouwens best voor de hand. Kleurlingen, homo’s en gehandicapten moeten veel beter hun best doen om de top van het bedrijfsleven te halen. Zij zijn dus niet top, maar dubbeltop als ze eenmaal de bovenste laag van de piramide hebben bereikt. En ze werken bij bedrijven die lef hebben – een andere voorwaarde voor succes.
Maar we kunnen het onderzoek van Catalyst (en de denkbeeldige
onderzoeken van lobbyclubs voor kleurlingen, homo’s en rolstoelers)
natuurlijk ook kapot redeneren. Want ik durf best de weddenschap aan dat AEX-bedrijven met minimaal drie mannen met een lichte verziendheid beter presteren dan bedrijven waar geen drie 45-plussers in de board zitten. Geen doordenkertje, toch?
Meer over dit onderwerp:
- ‘Zwart talent? Ze vinden ons lui'
- Klager over discriminatie de dupe
- Dijkgraaf: we gaan voor zwart-wit
