Geen producten in de winkelwagen.
Mijksenaar wees dit weekend een half miljoen passagiers de weg op Schiphol. Succes dat ze in het buitenland herhalen.
Het was de Britse filosoof en schrijver Alain de Botton ook al opgevallen. Zijn veelgeprezen The Art of Travel, waarin hij de geneugten, verwachtingen en teleurstellingen van reizen bespreekt, begint hij op Schiphol. Daar raakt hij in vervoering van de bewegwijzering en vergelijkt het gebruik van simpele en heldere letters en icoontjes met De Stijl, de Nederlandse kunstbeweging uit het begin van de twintigste eeuw. ‘Het zet Nederland in een bepaalde setting, die De Botton kennelijk tevreden stelt,’ zegt Herbert Seevinck. Hij is managing director bij Mijksenaar, het Nederlandse designbureau dat sinds 1991 alle bewegwijzering op Schiphol verzorgt.
Uniek in de wereld
‘Als Mijksenaar hebben we een hele duidelijke signatuur. We richten ons op research gebaseerde, gebruikersgerichte en functionele oplossingen. Het is geen kwestie van mooi of lelijk, maar van goed of fout. Bovendien zijn wij volledig geconcentreerd op wayfinding en dat maakt ons uniek in de wereld. Veel designbureaus doen weliswaar aan wayfinding, maar die doen het er vaak bij. In de initiële fase, de analyse van het project, kunnen we daarom zeer grondig te werk gaan. Of dat dan typisch Nederlands is, durf ik niet te zeggen.’
Vleugels uitslaan
Het bedrijf, in 1986 opgericht door ontwerper Paul Mijksenaar, heeft door het project op Schiphol zijn vleugels kunnen uitslaan. Inmiddels hebben ze projecten op JFK Airport in New York, Abu Dhabi, Zuid-Afrika, India, Duitsland, Zwitserland, Italië en België. Seevinck: ‘Omdat we een besloten vennootschap zijn, maken we geen omzet- en winstcijfers bekend, maar in 2012 haalden wij de helft van onze omzet uit het buitenland, waarvan 80% buiten Europa. Dat betekent concreet dat we veel moeten reizen. Vanuit ons kantoor in Amsterdam werken we met ontwerpteams die in periodes van drie weken op locatie zijn en samenwerken met lokale partijen. Dat drie wekenritme werkt zeer goed.’
Sinds 2012 is er ook een ontwerpteam Brazilië, nadat Mijksenaar werd benaderd door het Braziliaanse designbureau GAD om te helpen bij de wayfinding op São Paulo International Airport. ‘Opmerkelijk genoeg waren ze ons op het spoor gekomen via een ordinaire zoekactie op Google. Na wat conference calls ben ik in het vliegtuig gestapt en binnen twee weken was het beklonken.’
Wayfinding op JFK Airport in New York
Steven Spielberg is dol op Mijksenaar
Voor een bureau met ‘slechts’ dertig man is Mijksenaar te klein om internationale markeringacties op poten te zetten. ‘Toch weten de bedrijven ons wel te vinden. Vanwege onze specialisatie hangt ons succes samen met het feit dat wij oplossingen bieden die klanten – reizigers, bezoekers, patiënten – voorzien in hun basisbehoeften, namelijk de weg vinden. Een goed wayfindingsysteem biedt namelijk aantoonbare operationele en commerciële voordelen; niet alleen tevreden passagiers maar ook blije ondernemers wiens winkels goed te vinden zijn. Daarnaast is een sector als de luchtvaart niet zo groot. Iedereen weet dat het op Schiphol uitstekend is geregeld qua wayfinding, dus dan kom je vanzelf bij ons uit.’
Bovendien heeft Mijksenaar over free publicity niet te klagen. Toen Steven Spielberg voor zijn film The Terminal in 2003 een volledige terminal van JFK op ware grootte nabouwde, werd Mijksenaar gevraagd om de bewegwijzering te verzorgen in het reusachtige decor. De foto van Paul Mijksenaar samen met Steven Spielberg heeft een prominente plaats in het kantoor in Amsterdam.
Ook in Geneve weet men de weg door Mijksenaar
Cultuurclashes
Met business in zoveel verschillende landen zijn cultuurclashes onvermijdelijk. ‘In India moet je veel harder achter je facturen aan zitten dan in bijvoorbeeld Zuid-Afrika,’ zegt Seevinck. ‘Bovendien is de cultuur in India dat maar één persoon de knoop doorhakt. Dan kun je nog zo’n mooi plan bedenken met de rest van het team, wanneer de eindverantwoordelijke het niet zit zitten, kun je opnieuw beginnen. Doordat de basis van onze projecten in een heldere fasering van onze activiteiten ligt, verschillen die niet zoveel per project. En in welk land je ook bent, mensen hebben altijd behoefte aan persoonlijk contact. Vandaar ook dat we zo veel als nodig fysiek aanwezig zijn. Maar mocht het contact in het begin wat stroef verlopen, dan doen stroopwafels het waar ook ter wereld altijd goed!’
