Meneer Cerfontaine, dit interview duurt 500 seconden, dat is net aan acht minuten. Welke vraag moet ik u absoluut stellen?
“Niet zo snel. Eerst wil ik u feliciteren met het uitkomen van dit jubileumnummer. Dat is een hele prestatie. Zeker in het huidige mediageweld is het knap dat MT zich staande weet te houden.”
Dank u wel. Maar waar wilt u het over hebben?
“Over de eerste vraag die ik mijzelf als bestuurder voortdurend moet stellen: hoe gaat het met de onderneming? Ik vind dat we het goed doen. De afgelopen jaren hebben we een goede concurrentiepositie veroverd. Ik ben tevreden.”
U maakt zich geen zorgen over de toenemende spanningen in het vliegverkeer door de continue angst voor terroristische dreigingen?
“Natuurlijk is dat een aandachtspunt Wij merken vooral dat de beveiligingskosten steeds hoger worden. De helft van de kosten in de luchtvaart wordt gemaakt door beveiligingmaatregelen. In een concurrentiepositie zoals wij die hebben, is het in ons nadeel wanneer andere landen subsidie ontvangen voor hun vliegvelden. Ik heb sterk de indruk dat dat hier en daar gebeurt. De discussie of de overheid moet bijdragen aan de beveiligingskosten op Schiphol keert steeds terug. Ik vind van wel. Bij iedere dreiging of schijn van dreiging, worden de maatregelen verder aangescherpt. Dat was jaren geleden al zo toen Lockerbie gebeurde en kortgeleden bij het voorkomen van de aanslagen in Londen. De maat tussen beveiliging en economisch belang moet goed in de gaten worden gehouden. Het mag niet zo zijn dat Schiphol als een van de economische pijlers van Nederland zich niet meer kan ontwikkelen omdat de beveiligingskosten niet meer zijn op te brengen.”
Na drie minuten wordt de verbinding verbroken. Cerfontaine belt terug. “Sorry hoor maar ik zit in de auto op weg naar Breda en het regent hier nogal hard.”
U bent van oorsprong arts en psychotherapeut. Nooit spijt gehad van de overgang naar Schiphol?
“Nee. Die vraag is mij vele malen gesteld en ik heb daar vele malen “nee” op geantwoord. De luchtvaartsector is een boeiend gebied met vele interessante aspecten.”
Ik vraag het u omdat veel artsen hun beroep als roeping ervaren.
“Dat vind ik een beetje ouderwets. Het is gewoon een professie. Mensen die twee of drie carrièrestappen maken in hun leven, hebben toch een boeiender leven. Dus roeping… Natuurlijk heb ik als arts mijn beroep met liefde en mededogen voor patiënten uitgevoerd, maar dat heeft mij er niet van weerhouden om op een bepaald moment in mijn leven weer iets anders te gaan doen.”
Ligt u wel eens ergens van wakker?
“Natuurlijk. Als onderneming moet je een sterke discipline hebben. We zijn zeven dagen per week, 24 uur per dag, 365 dagen per jaar in bedrijf, en alles moet op al die momenten kloppen. Anders gaat het mis. Dat is een zware verantwoordelijkheid. Nu bijvoorbeeld weer dat neergestorte vliegtuig in Kentucky, daar wil je echt niet mee geconfronteerd worden.”
Kunt u zich voorstellen hoe Schiphol er zal uitzien over 500 jaar?
“Nu smokkelt u een beetje, want Schiphol is ouder dan Management Team. Wij vieren dit jaar onze 90ste verjaardag en daarmee is Schiphol de oudste luchthaven ter wereld die nog altijd op de oorspronkelijke locatie ligt. Nu is 500 jaar wel erg ver weg, maar 19 september 2016 vieren wij een eeuw luchtvaartverkeer vanuit Schiphol. Dat wordt ons feestje.”
