Afgelopen jaar verkocht het bedrijf minimaal duizend pc’s. “De snelste, stilste, mooiste en betrouwbaarste”, van 600 tot 15.000 euro per stuk. “Onze productie verdubbelt jaarlijks. En de omzet ook,” zegt Schut. Ze maken veertig verschillende computers en verkopen online 1400 artikelen. Je zou niet zeggen dat beide oprichters in vier jaar tijd maar één week vakantie hebben gevierd. Ze lachen veel én ademen werkplezier (“Heb jij een Dell laptop? Gecondoleerd!”). Ze kennen elkaar van het Oerolfestival in ’97, sleutelden ‘heel geeky‘ regelmatig aan hun privé-computers en wisselden informatie uit met Duitse kennissen, die geruisloze pc’s maakten. Het Nederlandse duo mocht die technologie kostenloos buiten Duitsland gebruiken. Ze zegden hun banen als fotograaf en telecomaccountmanager op en bouwden hun eerste geruisloze pc voor de verkoop. Bosman: “Veel tijd ging naar Google-optimalisatie van onze website om zoveel mogelijk klanten te trekken, die Googleden op zoekwoorden als ‘stil’ en ‘computer'”. Na zes maanden groeide de nieuwe computerfabriek uit een bescheiden woning in Amsterdam-West, die als werkplaats diende, en verkaste naar een sfeervol pandje aan het Haarlemmerplein. Schut: “Op een gegeven moment kwamen zelfs andere computerfabrikanten langs om hun producten ook stiller te laten maken.” Begin dit jaar verhuisde het bedrijf naar een 400 vierkante meter grote industriehal in het Westelijk havengebied. Zo troosteloos als de locatie, zo inspirerend is de onderneming. De computerfabrikanten onderscheiden zich door de technische benadering. “De pc’s zijn razendsnel, maar zijn stil dankzij de koeling door heatpipes, die ventilatoren overbodig maakt,” verheldert Schut. “De Porsche onder de computers, zonder het geluid van een opstijgend vliegtuig,” noemen ze het. Het duo zit ontspannen in het nieuwe bedrijfspand, tussen de verhuisdozen en werktafels vol computers in aanbouw: “Onze pc’s zijn ook technisch heel goed. Milieudefensie, bijvoorbeeld, kocht onlangs 55 computers. Om de rust, maar vooral ook om de energiebesparing van 70 procent. We hebben net ook een server ontwikkeld die kan draaien op zonnepanelen. Hij verbruikt slechts 28 watt, ongeveer vijftien procent van een doorsnee server. Iedere computer die we maken is een handgemaakt maatpak, tot op ieder schroefje specifiek voor die ene gebruiker. We gebruiken alleen de beste onderdelen en materialen en doen absoluut geen concessies. Onze computers crashen wel eens maar dat komt door slechte software of doordat gebruikers hem verkeerd hebben ingesteld”. En, de mooiste? Zeker voor wie dagelijks tegen een viesgrijze plastic doos aankijkt. Dat doen ze hier anders, zoals met de Cube. Die heeft een kast van keramiek en kan geleverd worden in bladgoud (€14.900), Delfts blauw of als handbeschilderde versie. In de werkplaats staat een glazen prototype, dat er even indrukwekkend uitziet als een Joseph Beuyskunstwerk. “En we werken samen met ontwerper Piet Boon aan een betonnen versie.” Bosman ziet nergens concurrentie: “Apple ziet er leuk uit, maar is technisch matig. En andere computerbedrijven zijn we drie stappen voor, die maken zoveel confectieprut. We zijn de Bentley van de computers in Nederland en beginnen nu langzaam in het buitenland. We zijn een kleine interessante nichemarkt, die steeds groter wordt. Het geeft een kick om het zo te zien groeien.” En op eigen kracht, want de ondernemers hebben ‘een pesthekel’ aan banken, vertelt Schut: “Toen we voor een lening aanklopten, zei de bankier dat we vanwege de moordende concurrentie in de computermarkt maar beter een pannenkoekenhuis konden beginnen. Dus hebben we alles zelf gefinancierd, langzaamaan, en hebben geen schulden. Nee, Apple of Bang&Olufsen hebben nog geen overnamebod gedaan. Wel kregen we afgelopen jaar regelmatig geïnteresseerde investeerders op bezoek. Dat is toch een blijk van erkenning.”
Naam: Marco Bosman (38) en Oliver Schut (43)
Bedrijf: http://www.plushdepartment.com/, http://www.ikbenstil.nl
Opgericht: 2004
Wat: ‘Computers van superlatieven’
Doelgroep: ‘Weinig snobs in Porsches. Er rijden ook Lada’s en fietsen voor’
Tekst Jorrit Roerdinkholder