Geen producten in de winkelwagen.
Veloretti was tien jaar geleden een onemanshow. Oprichter Ferry Zonder begon met een coole merknaam. Hij dook in de vuistdikke boekwerken van de fietsindustrie ver weg en ontwierp de eerste versie van de hippe Veloretti-stadsfiets. Sinds die eerste containers met Veloretti’s op de kade belandden in Nederland is er veel veranderd.
De grootste verandering: de e-bike. Die heeft voor een aardverschuiving gezorgd in de fietswereld sinds hij het oubollige imago van zich afschudde. Elektrische urban bikes waren niet aan te slepen, handenvol jonge merken ontwikkelden hippe modellen. Met wisselend succes. Een week nadat we Zonder spraken, ging VanMoof in surseance door aanhoudende miljoenenverliezen.
Lees ook: VanMoof speelde het unicornspel met fietsen en faalde
De Veloretti-oprichter doet geen uitspraken over zijn concurrenten. Maar de totaal andere keuzes die hij heeft gemaakt met zijn fietsmerk zijn gezien de laatste ontwikkelingen extra interessant.
Nieuwe Ace en Ivy Two
Veloretti houdt tegenwoordig kantoor tussen Tommy Hilfiger en andere hippe merken in de Amsterdamse Houthaven. Samen met een flagshipstore in het centrum van de stad en een vestiging in Almelo werken inmiddels circa 80 mensen bij Veloretti. Terwijl de klantenservice het op de achtergrond zo te horen redelijk rustig heeft, pronken de nieuwste e-bikes van Veloretti, de Ace en Ivy Two, in een hoek.
Hightech wondertjes zijn het. Want Veloretti staat niet meer alleen voor retrofietsen. Het merk heeft sinds 2021 een kleine transformatie ondergaan. Van ‘lifestyle stadsfiets’ naar wat Zonder noemt een e-bike voor ‘urban commuters’. Daar hoort een herpositionering van het merk bij, met ook heel andere prijzen. ‘We koesteren onze heritage, maar leveren de e-bikes in tijdloos en modern design.’
Lees meer: Getest: de nieuwe Veloretti Ace en Ivy Two, een prima alternatief voor VanMoof
Grote fietsfamilie Pon
Vorig jaar koerste Veloretti op een omzet van 42 miljoen euro, afkomstig van 15.000 e-bikes en 20.000 gewone fietsen. Maar cijfers? Die komen niet meer over de lippen van Mr. Veloretti.
Dat is een gevolg van de radicaalste verandering voor zijn fietsmerk: vorig jaar kocht Pon het. Het familiebedrijf dat groot werd als auto-importeur maar na de overnames van een trits fietsfabrikanten ook een gigant is in tweewielers. Gazelle, Urban Arrow, Cannondale en Kalkhoff: Ferry Zonder is lid geworden van een grote fietsfamilie.
Lees meer: Waarom Ferry Zonder zijn fietsmerk Veloretti verkocht
De ondernemer bouwde zonder een stuiver extern kapitaal een winstgevend fietsmerk op, maar hij heeft niet alles meer voor het zeggen. ‘We hebben met elkaar afgesproken geen cijfers te disclosen in de media. Dat is voor mij ook even wennen, hoor.’ Afgezien van dat ongemak voor een selfmade ondernemer is de deal met Pon tot nu toe de juiste gebleken, lijkt het.
Meeliften op economies of scale
‘De nieuwe Ace en Ivy Two hadden we intern al ontwikkeld ten tijde van de overname vorige zomer. Maar de snelheid van projecten is omhoog gegaan dankzij Pon. De relevantie van wat we doen is groter, ook bij leveranciers. Ook is het team verder versterkt en maken we gebruik van de jarenlange ervaring en economies of scale bij Pon. En we liften mee: zo hebben we onze supplychain-positie versterkt, wat resulteert in snelle levertijden. En dat onderneemt heel fijn.’
Dat was voorheen echt anders. ‘Zeker tijdens de lancering van onze eerste e-bikes hadden we veel vertraging door de coronapandemie. Dat is het nadeel van het produceren van hardware. Onze productie heeft een tijd stil gelegen, omdat een ringetje van 1 dollar er niet was. Dan gaat het snel mis. We krijgen nu support van Pon, waar processen centraal voor alle merken worden gecoördineerd.’
Ontwerpen waar het verschil maakt
Toch houdt Veloretti het meeste in eigen hand. ‘Waar we het verschil kunnen maken in design of gebruikerservaring, ontwerpen we zelf: het frame, de verlichting, de app en het display op het stuur. Maar voor de motor, versnellingsnaaf en remmen kiezen we voor standaard hoogwaardige onderdelen die ook goed beschikbaar zijn voor eventueel onderhoud. Dat is het grootste verschil tussen ons en veel concurrenten.’
Veloretti was er in 2021 relatief laat bij met zijn e-bikes, die door hun design en prijzen als rechtstreekse concurrent gelden van VanMoof, Cowboy en andere urban e-bikes. ‘We hebben gewacht tot we zeker waren dat we heel goede kwaliteit konden leveren. We verkopen online, dus je wilt de fiets liever niet moeten terughalen uit München.’
Lees ook: Wij reden op de nieuwe VanMoof S5 en A5: de beste VanMoofs ooit, als ze het doen
Niet het nieuwe Kodak
Maar de komst van een e-bike was een strategische keuze, ook al groeien de retromodellen nog lekker. ‘Maar ik wil niet de nieuwe Kodak worden, hè? Fietsen wordt e-biken.’ De Ace en Ivy zijn bedrijfszeker, zegt Zonder stellig. Zijn klantenservice zit as we speak op drie meter afstand dus hij weet exact hoeveel er misgaat. ‘Eigen, goed opgeleide mensen, geen chatbots.’
De cijfers staan tussen de andere kpi’s op de monitor boven de bellende collega’s. Inclusief de reviews op Trustpilot, die uitkomen op 4 uit 5 sterren. Dat is heel behoorlijk. ‘Agendapunt nummer één op alle MT-vergaderingen is de Trustpilot-score. Dat is de meest zuivere informatie die je van je klanten kunt krijgen.’
En mocht er iets stuk zijn, dan is het simpel te vervangen. ‘De fiets is modulair ontworpen: het display klik je er bijvoorbeeld zo uit om het te vervangen. Ook voor de fietsenmaker moet het prettig zijn om aan te werken, dat is heel belangrijk. Als je een fiets koopt, moet je goede service krijgen.’ Zonder wil ook niet dat zijn fiets wordt afgeschreven zodra de accu na een paar jaar onvermijdelijk op is. ‘Daarom hebben we die zelf ontwikkeld, zodat we controle hebben over de afterservice.’
Eigen P&L, eigen businessplan
Veloretti opereert zelfstandig binnen Pon, met zijn eigen P&L. ‘Er ligt een businessplan, dat voeren we uit en Pon faciliteert waar dat behulpzaam is. Pon is vooral onze strategische partner in operations, sourcing, productie en distributie, met kennis en een netwerk waar we veel aan hebben.’
Ja, Zonder had al eerder aanbiedingen gehad van investeerders. Maar hij wilde in controle blijven. ‘Ik voel me verbonden met Veloretti en wil er dus zeker van zijn dat mijn toekomstvisie in lijn ligt met de strategie van Pon. Want gevoelsmatig verkoop je toch je eigen kindje, zo voelde ik dat. Ik heb het bedrijf eigenhandig opgebouwd en ik wil dat mijn kinderen dat later nog steeds zo kunnen ervaren.’
Salarisstrookje en pensioen
Naast zijn eerste salarisstrookjes (‘dat was ook wennen, dat je pensioen en arbeidsongeschiktheid is geregeld’) heeft de oprichter na de verkoop ook recht op een earn-out. Maar die is niet beperkt tot 1 of 2 jaar. ‘We hebben commerciële afspraken voor een langere tijd gemaakt, en dat wil ik ook graag. Zodat we samen het businessplan kunnen uitvoeren.’
Nog zo’n prettige zuster binnen de Ponfamilie is de leasebusiness. Veloretti is inmiddels de meest gevraagde leasefiets geworden bij Leaseabike, en de financiering van die contracten kan Zonder aan Leusden overlaten. ‘Leasing stond voor de overname nog in de kinderschoenen, maar neemt nu een grote vlucht. Het is een substantieel deel van de omzet.’
Opnieuw: geen cijfers. ‘Leasemaatschappijen zijn ook blij met ons, want de fiets is van goede kwaliteit en bij lease gaat alles om onderhoud en afschrijving.’
Ingeteerd op marges
De andere fietsenmerken van Pon leveren via de fietsenvakhandel. Gaat Veloretti ook die kant op? ‘We zullen geen retailbrand worden, maar er zijn wel hybride vormen mogelijk: het onderhoud of de aflevering door de fietswinkel laten afhandelen. Toch hebben we die retailmarges zelf hard nodig om service en een goed product te leveren. We konden het ons nooit permitteren om onzorgvuldig geld uit te geven.’
En ook al zijn de nieuwe Ace Two en Ivy Two 500 euro duurder dan hun voorgangers, dat geld is niet besteed aan overwinst. ‘De prijs is interessant, vooral als je kijkt naar de hoogwaardige onderdelen als de middenmotor, de traploze naafversnelling en grote accu. We hebben een nieuwe fiets ontworpen en prijsverhogingen moeten verwerken van onze leveranciers. Dan zit je al snel op 10 procent. We hebben in het verleden door die hogere inkoopprijzen ingeteerd op onze marges, met de nieuwe, verbeterde fiets komen we weer op een gezonder prijspunt.’
Groeien dankzij Pon
De rationale achter de verkoop aan Pon heeft zich tot nu toe bewezen, vindt Zonder. ‘Het is vooral fijn dat het bedrijf nu een volgende fase ingaat. We hebben het gebracht tot wat het is, maar als het moet doorgroeien, heb je een grotere organisatie erachter nodig. Juist in deze markt is dat belangrijk. Een geavanceerde e-bike is een nieuw, complex en kapitaalsintensief product met een hoge servicegraad. Dat moet je allemaal onder controle hebben.’
Als je groeit zonder greep op je garantie, service en klanttevredenheid krijg je slechte reviews en gaat de wet van Murphy gelden. Dat spel hebben wij nooit gespeeld. Nu de concurrentie het best lastig heeft kunnen wij mede dankzij Pon groeien. Wat dat betreft is Veloretti een beetje anticyclisch.’
Opschalen in rocket speed
Voor zijn persoonlijke ontwikkeling heeft de overname door Pon ook wel wat veranderd. ‘Ik leer hier vooral heel veel. Als eigenaar en founder kan het soms best eenzaam zijn. Dat klinkt te dramatisch, maar ik bedoel: iedereen kijkt naar je als er een knoop moet worden doorgehakt. Terwijl je als ondernemer ook niet alle kennis in pacht hebt en je soms veel op gevoel moet doen. Maar nu heb ik Pon achter me, een grote fietsfabrikant. Hierdoor kunnen we echt in rocket speed opschalen en verder professionaliseren.’
O ja, vakantiedagen heeft hij nu ook. ‘Ha ha, vakantie heb ik weinig gehad, heel weinig. Maar we hebben een goed MT, het bedrijf is nu echt een geoliede machine, dus ik durf meer los te laten. En dat doe ik nu zeker. Veel meer dan voordat Pon in het verhaal kwam. Ik ga straks twee weken naar Italië en ga proberen mijn laptop zoveel mogelijk dicht te laten.’
‘Ik heb vakanties gehad die gruwelijk verpest werden. Was ik in Portugal, lag de productie daar stil. Dan huur ik een auto en cross ik snel naar de fabriek om te helpen. Dat zijn we nu wel een beetje voorbij. De organisatie is niet meer afhankelijk van mij als founder. Dat is het mooiste van deze fase: dat alles doorgaat, ook als ik er niet ben.’
