“Een buitengewoon moeilijk jaar”, concludeert Abrahams. De oorzaak: de neergang van het fenomeen Call-tv in West Europa. Maar 2waytraffic doet meer dan Call-tv maken: “Door de aankoop van Who wants to be a Millionaire en Celador International was de business al getransformeerd van een bedrijf dat voor een groot deel afhankelijk was van belspelletjes, tot een bedrijf waarvoor deze een minderheid van de totale business zijn.” Desalniettemin moest Abrahams de winstverwachting op 30 augustus 2007 naar beneden bijstellen. En “in het huidige beursklimaat waardeert de belegger dat niet, ongeacht of het komt door externe marktomstandigheden of niet.”
Maar er was vorig jaar niet alleen de terugtrekking uit de belspellenmarkt voor 2waytraffic: het bedrijf breidde zijn catalogus uit door het kopen van nieuwe formats en eigen ideeën. En daar is Abrahams overall tevreden over. In die catalogus was Who wants to be a Millionaire vorig jaar het bekendste format. En er was de hoop dat 2waytraffic daarmee de ‘nieuwe Big Brother’ binnenhaalde. Abrahams: ‘Of dat zo is moet je mij over drie jaar nog eens vragen. Want zoveel tijd is nodig om een format te laten uitgroeien tot een internationale blockbuster. Who wants to be a Millionaire heeft ons in ieder geval de business opgeleverd die wij ervan verwacht hadden.”
En tenslotte de meest positieve ontwikkeling van 2007: de lancering van het format 50-50. “Familie van Who wants to be a Millionaire, net zoals CSI Miami familie is van CSI New York“, legt Abrahams uit. “Binnen de gameshowwereld is dat bij mijn weten een novum. Een andere interessante en hoopgevende nieuwe ontwikkeling is participation advertising in Amerika. Met CBS en Fox Daytime testen wij interactieve diensten rond de court shows Divorce Court en Judge Joe Brown. De kijker kan geheel gratis inbellen om zijn mening over een stelling te geven en adverteerders betalen indirect voor deze diensten. De eerste resultaten vind ik heel bemoedigend.”
Auteur: Hester van de Kaa
