ONEENS
Leen Zevenbergen, ceo bij Escador
Hoewel ik mezelf hierdoor enorm aangesproken voel, denk ik dat het lang niet altijd zo is. Wel geloof ik sterk dat ondernemers zoeken naar opportunities, naar kansen. Zijn ze dan opportunistisch? Ik geloof dat dit weer negatief klinkt. Ik ken erg veel ondernemers die bijna argwanend zijn en enorm achterdochtig. Bang om belazerd te worden wellicht. Die stralen geen optimisme uit, maar zijn wel vaak succesvol als ondernemer. Ondernemers zijn, denk ik, wel bereid om gemiddeld grotere risico’s te nemen. Wie niet waagt, die niet wint.
Het begrip risico is natuurlijk enorm relatief. Als een bankier denkt een risico te nemen dan is dat zeer waarschijnlijk in de ogen van een ondernemer nog steeds zo safe als de bank van Londen. Maar optimistisch? Ik kan me voorstellen dat het gedrag wel vaak zo overkomt. Een echte ondernemer zal niet gauw het hoofd laten hangen en tot het einde zoeken naar kansen en mogelijkheden van een product of dienst waar hij/zij in gelooft. Dat is een vechtersmentaliteit. Ik zou dus veel eerder zeggen: ondernemers zijn geboren vechters.
Eens
Nils de Witte
Partner Nebib
Maar natuurlijk zijn ondernemers geboren optimisten. En ze zijn nog een tikkeltje naïef ook, maar of ze dat ook altijd blijven…Als je geen naïeve optimist bent, waarom zou je dan aan een groot avontuur beginnen waarvan je de afloop onmogelijk kan voorspellen? Waarom zou je dan doorgaan als het tegenzit en iedereen je voor gek verklaart. Hoe kan je dan iets verkopen dat nog niet bestaat? Hoe kan je dan anderen overtuigen als je zelf nog niks gepresteerd hebt? Niet dus!
Als ondernemers zouden weten wat ze te wachten stond bij de aanvang van hun avontuur, zouden ze er nooit aan beginnen. Er zijn sowieso geen rationele redenen om een eigen bedrijf te beginnen. Werken in loondienst, af en toe een pandje kopen en zuinig leven, maakt je veel rijker. Optimisme en een lichte mate van zelfoverschatting en naïviteit zijn de vonk die het vuur doet ontbranden. Zonder die vonk is er geen vuur (Bruce Springsteen). Na de vonk moet je zachtjes blazen. Dat is de realiteitszin. Zonder een zich snel ontwikkelende realiteitszin gaat het vuur gewoon weer uit, of heb je alleen maar rook. De zelfoverschatting en naïviteit verdwijnen, maar het optimisme blijft. Daar zijn we immers mee geboren. Verdwijnt het optimisme uit de ondernemer, dan wordt die bitter. Bittere ondernemers kunnen niemand overtuigen. Ze kunnen dus niet meer groeien en verdwijnen langzaam tussen de coulissen.
