“Politici snappen niet wat ondernemen is,” zegt Patricia Linhard (49).
“Als er ook maar iemand in Den Haag enig benul van de praktijk had, dan hadden we dit jaar die hele berg administratieve veranderingen gedoseerd over ons heen gekregen.” Om hier wat aan te doen, zette ze samen met een aantal andere ondernemers de website Democratische Samenwerking Solidaire Ondernemers (DSSO) op, die vanaf 1 september in de lucht is. Tussen de rekken met dameskleding in haar luxe Amsterdamse modezaak, legt ze uit hoe de site de kloof tussen ondernemers en beleidsmakers gaat overbruggen.
Er gaapt een enorm gat tussen ondernemers en MKB-Nederland, denkt Linhard. Ondernemers zijn via hun eigen branchevereniging lid en hebben helemaal geen tijd om naar een afdelingsvergadering te gaan. “En als MKB-Nederland fuseert met VNO-NCW, dat vooral de belangen van grote bedrijven behartigt, blijft er helemaal niets meer over van de invloed van de echte ondernemer.”
Ook de VVD, die zich vaak presenteert als partij voor entrepreneurs, staat in Linhards ogen ver van de praktijk. Neem het idee van de liberalen om startende ondernemers de eerste drie jaar geen belasting te laten betalen. “Dat is een hele slimme. Welke ondernemer maakt er nu winst in de eerste drie jaar? Let op: het gaat alleen om winstbelasting. Alle andere belastingen moet je wel betalen.” De VVD is volgens haar vooral bezig met het grootbedrijf. Linhard verwacht voor kleine ondernemer meer heil van partijen als de PvdA en Groen Links, maar ze zou VVD-fractievoorzitter Mark Rutte natuurlijk met open armen ontvangen voor een gesprek.
De bedoeling van de DSSO-site is dat ondernemers op tijden dat het hen uitkomt hun bijdrage leveren aan de discussie. De initiatiefnemers hebben twintig thema’s op de site gezet, van de AOW tot de wirwar aan wet- en regelgeving, maar het staat leden vrij om nieuwe punten aan te dragen. Zo, en met internetenquêtes, moet er een beeld ontstaan wat ondernemers nu echt willen. En dat gaat DSSO in Den Haag uitdragen. Lidmaatschap kost 10 tot 70 euro per jaar, afhankelijk van het aantal werknemers. Linhard noemt een ander voorbeeld van contraproductieve regelgeving: ‘Wie de eerstedagsmelding heeft bedacht, waarbij je een nieuwe werknemer bij de fiscus moet melden vóór die aan de slag gaat, heeft niets begrepen van de hectiek van de dagelijkse ondernemerspraktijk.’